tag:blogger.com,1999:blog-1313028133685071734.post4485017132115072841..comments2023-10-06T07:37:08.238-07:00Comments on تلخ مثل عسل: عشق سنگری برابر تکنولوژیUnknownnoreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-1313028133685071734.post-50728600057611833812009-10-05T05:12:00.000-07:002009-10-05T05:12:00.000-07:00آدمها آسان نیستند....ما بد عادت شده ایم ....کلا خی...آدمها آسان نیستند....ما بد عادت شده ایم ....کلا خیلی جالب بود...آشنایی با وبلاگتون جای خوشحالی داره....اطلسیjavascript:void(0)noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1313028133685071734.post-66850171990854446302009-10-04T14:42:00.000-07:002009-10-04T14:42:00.000-07:00سر و تا تهش حقیقته و نوستالوژیلینک شدسر و تا تهش حقیقته و نوستالوژی<br><br>لینک شدمانیjavascript:void(0)noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1313028133685071734.post-55573467375967658232009-10-04T11:48:00.000-07:002009-10-04T11:48:00.000-07:00عشق هنوز و احتمالن تا همیشه، یک راز است. راز، طاقت...عشق هنوز و احتمالن تا همیشه، یک راز است. راز، طاقت می خواهد؛ طاقت، صبر؛ صبر، امید؛این روزها مزمزه اش می نمایم.North Starjavascript:void(0)noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1313028133685071734.post-75713823911152710242009-10-04T07:27:00.000-07:002009-10-04T07:27:00.000-07:00راز، طاقت می خواهد؛ طاقت، صبر؛ صبر، امید؛ این روزه...راز، طاقت می خواهد؛ طاقت، صبر؛ صبر، امید؛ این روزها مزمزه اش می نمایم.North Starjavascript:void(0)noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1313028133685071734.post-56205135789741128392009-10-04T17:34:00.000-07:002009-10-04T17:34:00.000-07:00چه روزهایی بود واقعا. یادمه دوران دبیرستان یکی از ...چه روزهایی بود واقعا. یادمه دوران دبیرستان یکی از بچه ها تو خونه فهمیده بودن با کسی صحبت می کنه تلفن را قطع کرده بودن ما هم پول هفتگیهامو می گذاشتیم رو هم یک بار در هفته بعد از مدرسه می رفت از مخابرات بهش زنگ میزد. هیچ وقت دیگه دلهره و اشتیاق اون روزها را تجربه نکردم. انگار که اگه یکی هم می تونست از بین تمام آن محدودیتها به اون چیزی که می خواست می رسید واسه همه ما کافی بودنسیمjavascript:void(0)noreply@blogger.com