۱-حیف شد رسول ملاقلی پور.میشد فیلمهایش را دوست داشته باشی یا نه اما نمیتوانستی در هر حالی صداقتش را به عنوان یک کارگردان تحسین نکنی.خدا رحمتش کند!
۲-دیشب خوابت را دیدم آذر!مثل آن اولها که با هم آشنا شده بودیم.آن موقع ها که بیشتر میخندیدی و کمتر غم توی چشمات بود-برعکس این اواخر-توی خواب تا مرا دیدی ذوق کردی و مثل همیشه گفتی سلام داداشی!نمیدانم الان کجایی و چه میکنی اما هر جا که هستی سرت سلامت و دلت خوش!
۳-چند نفری از بازداشت شدگان آزاد شده اند و امیدوارم هر چه زودتر بقیه هم روی آسمان را ببینند.کی حکومت میخواهد باور کند این بگیر و ببند ها دیگر کسی را نمیترساند؟
برار جان! چه توقعها داری!!
ReplyDeleteضمنآ برای اعتصاب غذا پايه‌م. هرچند نتيجه‌ای نداشته باشه.
ReplyDeleteياد باد آن روزگاران ياد باد ... سفر به چزابه رو دوست داشتم
ReplyDeleteمن امروز خبر ملاقلی‌پور رو شنيدم...ياد گريه‌هام سر فيلم ميم مثل مادر افتادم...خيلی ناراحت شدم...
ReplyDeleteهوم .. ملا قلی پور ؟ زياد باهاش ارتباط برقرار نکردم ولی مرد هنرمندی بود .
ReplyDeleteسلام امير جان.تو يک بار ديگه هم اومده بودی و اون موقع به موندن تشويقم کردی.ممونو دوست خوبم.
ReplyDeleteاز رفتن ملاقلی پور هم دلگير شدم به خصوص به ياد نسل سوخته اش افتادم و حس مشترکم با اون فيلم.
اين کوتاه و پراکنده نوشتن ها بعضی اوقات خيلی می چسبه اما اين ۳ تا به نوعی همشون غم آلودن . منم که پايه ی هر چی که توش غم داره .
ReplyDeleteامير خان!من الان مهمان شهر شما هستم...حال مهمان نوازی داري يا..مي فرستيم اوين!!!!
ReplyDeleteدقيقا منم حس تو رو داشتم در مرگ اين عزيز حتی اگر همه فيلمهايش را دوست نداشته باشم يا غمگينم کرده باشد اما گريه ها و احساس ان روزش به مادر و تيزبينی اش حتی در نگاه مادرش متاثرم کرد...
ReplyDeleteاما منظورت رو درست متوجه نشدم از کامنتی که برايم گذاشتی يعنی که من مثبت تر از اين نوشته ام يا منفی تر؟ البته توضيح دادم که مال پارساله و ديگه نگاهم به زندگی جاده ای نيست و دايره ايه.
ادم ها می ميرند ديگه....اما اعتصاب غذا !!! حالا که همه آزاد شدند و اون ۳ نفر هم تا فردا آزاد ميشن...ايشالله دوره های بعد
ReplyDeleteپنجشنبه ۱۷ اسفند روز اعتراض است!
ReplyDeleteوعده ما
۸ صبح در مقابل مجلس در کنار معلمان
۴:۳۰ بعد از ظهر در مقابل دانشگاه تهران همراه با دانشجویان و معلمان برای آزادی زن!
اعتراضات معلمان و اعتراضات ۸ مارس به مناسبت روز جهانی زن باید با یکدیگر گره بخورد. روزهای حساس و سرنوشت سازی است. معلمان وعده داده اند که پنجشنبه ۱۷ اسفند ساعت ۸ صبح در مقابل مجلس دست به اعتراض گسترده دیگری خواهند زد. برخی از تشکلات مدافع آزادی و برابری زن اعلام کرده اند که پنجشنبه عصر ساعت ۴:۳۰ در مقابل دانشگاه تهران تجمع خواهند کرد و از آنجا به راهپیمایی به طرف پارک دانشجو خواهند رفت. پنجشنبه روز اعتراض است. صبح در کنار معلمان. عصر در دانشگاه تهران همراه با معلمان و دانشجویان برای آزادی زن. در این تجمعات بطور گسترده شرکت کنید.
خانم نوری تا جايی که من می دانم برنامه ۸ مارس=۱۷ اسفند جلو در اصلی مجلس است و ساعت ۲ بعد از ظهر. لطفن کمی دقت کنيد. فرض را بر آن می گذارم که شما قصد بدی نداريد و صرفن از سر اشتباه ساعت را غلط اعلام کردید .
ReplyDeleteدر مورد ملاقلی‌پور خواستم اضافه کنم يه چيزی رو...در مورد صداقتش گفتی٬يادم نمی‌ره تو فيلم تبليغاتی رضايی می‌گفت محسن جان!...خواستم يادآوري کنم...
ReplyDelete