از سکوتی که اینجا حکمفرماست غمگینم، سکوتی که شاید واکنشی به هیاهوی درونم باشد. حرفها، یادها، حسها همینطور از پی هم میآیند و میروند. ساکت نشستهام به تماشای این بلوا و همان سکوت مثل غبار نشسته بر در و دیوار اینجا... البت که میگذرد
عااااالی
عااااالی
ReplyDelete