Wednesday, August 3, 2011

در نکوهش دین ستیزی

1- یادم می آید اواسط دهه هفتاد در مجلهء نیستان سید مهدی شجاعی مجموعه نوشتاری ارایه می کرد با محور دین گریزی جوانان در جمهوری اسلامی. شاید آن موقع کسی حدس نمی زد ظرف یک دهه این دین گریزی به دین ستیزی تغییر شکل دهد و آشکارا مقدسات دینی را به چالش بکشد. اتفاقی که امروز در فضای مجازی رایج شده و گمان می کنم به زودی وارد فضای حقیقی زندگی شود
2- از قدیم گفته اند حرمت امامزاده به متولی آن است. در این ملک متولی دین در سی و چند سال گذشته هر کاری که از دستش بر می آمده برای حرمت زدایی از آن انجام داده و ذره ای انصافن فروگذار نکرده  چنان که ذکر سیاههء این اعمال خود هزار من کاغذ می طلبد. وقتی هر سیاهکاری با توجیه دینی و به نام دین انجام می شود به صورت منطقی نباید توقع داشت همه حواسشان باشد که فرق است میان اصل دین و اعمال دینداران
3- اینجا راستش اصلن نمی خواهم وارد بحث اصل دین شوم که نه سوادش هست نه جراتش. همهء حرفم این است: خوشمان بیاید یا نه بخش اعظمی از مردمان ایران دیندارند. دین برایشان ارزش ساز است، زندگی روزمره شان بر مبنای ارزش های دینی شکل می گیرد. فقط به شهرهای بزرگ نگاه نکنید. اگر تصویرمان را کمی کلان کنیم با مردمی طرفیم که دین شان را ، امام نقی و روزه و نمازشان را به هیچ دموکراسی و حکمرانی خوبی نمی فروشند و آنها هم ایرانیند و به اندازهء ما صاحب حق
4- این موجی که با توهین به مقدسات شیعه شروع شده و حالا به تمسخر روزه و روزه دار کشیده موج بد عاقبتی است. جز شر در دلش هیچ ندارد. دعوای با دینداران که اهل تحمیلند نباید کشیده شود به دعوای با دین و دیندارانی که شریک هیچ کدام از مظالم حاکمیت نبوده اند. اصلن مگر همهء حرف ما این نیست که از تحمیل ایده ها و خواسته هایتان به ما دست بردارید؟ که بهشت تان ارزانی خودتان، بگذارید هرکس به فکر بهشت خودش باشد و شما حاکمان دیندار به فکر نان و مسکن و آموزش و امنیت شهروندانتان باشید؟ توهین به اصل دین و دینداری چه فایده ای در دلش دارد؟
5- یکجایی بالاخره باید هم را به رسمیت بشناسیم. سنتی و مدرن، مذهبی و غیر مذهبی، حامیان حکومت دینی و سکولارها، اکثریت و اقلیت...یک جایی باید دست از برچسب زدن برداریم. از بازی دردناک امل و بی غیرت و کافر و قاتل و تجزیه طب...امروز که در ضعفیم اگر نشود اهل مدارا باشیم، خدا عاقبت فردا را بخیر گرداند

3 comments:

  1. اول آنکه تقدس مفهومی است که در چهارچوب تعریف شده ای معنا پیدا می کند. از این رو یک سوژه مقدس به عنوان مثال در اسلام شیعه برای یک بی دین همان بار معنایی را نخواهد داشت. دوم، زاده شدن از پدر و مادر مسلمان دلیلی یر لزوم مسلمان بودن نیست. سوم اینکه یکدیگر را به رسمیت شناختن عبارت ساده در گویش و بسیار دشوار در انجام است. آن هم در شرایط کنونی ایران که بسی ناجوانمردانه است که به اصطلاح دگراندیشان را دعوت به "به رسمیت شناختن یکدیگر" کردن. چون هیج مسلمان شیعه ای در حال حاضر در ایران در زندگی واقعی و نه مجازی مجبور نیست هم وطنان کاقر، کولی، همجنسگرا و حتی مسیحی، یهودی و غیره را در محیط اطراف خود تحمل کند. زیرا همه آنان محکوم به خفقان و چه بسا کتمان وجود حقیقی خود هستند. و آخر آنکه طتز و حتی هزل تقدس نمی شناسد. مسیح، موسی و بودا سالهاست که یک گوش خود را به روی طنز ها در و دیگری را دروازه کرده اند، اما هنوز هم کلیساها در روز یکشنبه لبریز از مومنان است. ختم کلام اینکه دوست عزیزم، روزی که توانستید در خیابان های تهران به بوسه عاشقانه دو مرد درشت اندام از ته دل احترام بگذارید، می توانید خیال از بابت حرمت امام نقی آسوده بدارید

    ReplyDelete
  2. Bebakhshid, kodamyeki az in azizani ke alan be Imam Hadi (as) tohin mikonan, bekhatere karaaye enghelab boode? Kodoomeshoon yerooz be enghelab ya Islam ehteram gozashtan ke alan dafe dovvomeshoon boode bashe? kheili rahate ke adam rezalate adamaro bendaze be gardane hokoomat.
    Oon jamei ke shoma azash harf mizanin o adama ro be onvaane din setiz mishnasi jameie ke vojoode khareji nadaare, jalebe ke khodetoon ham ezaan mikonin ke mardom faghat mardome shahraye bozorg nistan, bale mardom yani aksariate gharib be ettefaghe mardom, mardome bala shahr neshine be ghole jenaabali din setiz nistan.
    In hameye harfaaye "shoma" ke be ma chizi tahmil nakonid o beheshtetaan male khodetan o begzarid harkas be fekre beheshte khodesh baashe bar hasbe chie? inke hakeman faghat bayad be fekre nan o maskan o amuzesh o amniat bashan bar che payeie? tashrif bebarin oon ghanoone asasi ro ke ma ghabool darim o shayad "shoma" nadarin o bekhoonin bebinin "ma" khastim keshvaremoon Islami bashe na secular, keshvare Islami faghat kaar be khorak o pooshak nadare, in manish in nist ke kaare ghalat anjam nemide hokoomat. Shoma ham doost dari secular bash, tohini behetoon nemikonam vali oon hokoomati ke be kheilee chiza kaar daare ro agar nemikhay nakhah, be oonaie ke mikhan niz ehteram bezaar.

    ReplyDelete
  3. دمت گرم. بسیار خوشحال شدم، اصلن پر کشیدم وقتی این مطلبتون رو خوندم. بالاخره یکی پیدا شد توی این فضای مجازی حرف دل ما رو بزنه.
    راستی:
    به امید روزی که عقاید یک فرد نه دست آویزی برای تحقیر آن فرد بلکه ابزاری برای شخصیت بخشی و بزرگداشت وی محسوب شود. هرکس به دلیل اینکه در مقابل وجدان و عقایدش مسئول است، مورد احترام واقع شود

    ReplyDelete