Wednesday, February 14, 2007

روز والنتاين

میگویند که امروز روز والنتاین است و در مناسبتش هم میفرمایند امپراتور ابلهی در روم باستان پیدا شده بود که چون گمان میکرد عشق ورزی میان جوانان و ازدواج آنها از تعداد مشتاقان به سربازی و جنگ میکاهد این امر را ممنوع اعلام کرده بود.کشیشی به نام والنتاین بدون توجه به منع دیکتاتور،دلدادگان را به عقد هم در میاورده تا بالاخره لو رفته و به دار کشیده میشود.پس از مرگش روز درگذشت او در روم به عنوان روز عشاق گرامی داشته شده و کم کم این آیین و این روز جهانی میگردد.

جدای از صحت و سقم این روایت،زمانی فکر میکردم والنتاین چون سنتی ایرانی نیست نباید مورد توجه قرار گیرد-به خصوص که رفتار برخی از به اصطلاح عشاق ایرانی از فرط افراط در مناسک ابراز عشق ملال آور میشود-اما حالا فکر میکنم درین وانفسای بی محبتی و کمی شدن هر چیز کیفی حتی عشق،اینکه روزی در جهان باشد که بشود در آن بلند و مکرر گفت و شنید دوستت دارم،واقعن اتفاق با برکت و خجسته ایست حالا چه این روز ایرانی باشد و چه نباشد همین که فرصتیست برای ابراز دلدادگی غنیمت است

عاشقی هایتان مستدام!

پی نوشت:جالب نیست که مسیحیت از بزرگترین مصیبت هایش هم مجالی برای شادی میسازد؟حالا خواه به صلیب کشیده شدن مسیح باشد یا بر سر دار رفتن والنتاین.اگر ما شیعیان محترم بودیم حتمن در روز مرگ قدیسمان دسته های عزاداری راه میانداختیم و بر سرو صورت میکوبیدیم

12 comments:

  1. تجارت اينترنتيFebruary 14, 2007 at 5:43 AM

    سلام. نظرت چيه بريم مسيحی بشيم؟

    ReplyDelete
  2. سلام..اين روز را به شما شاد باش می گويم... شادی که بهانه نمی خواهد...شاد بودن و خوش بودن با هر علتی که باشد مبارک و ميمون است....اما دوست خوبم اگر در فرعنگ تشيع هم خوب بگردی پيدا می کنی چنين روزهايی را که بهانه ای می شود برای شاد بودن و به ياد عزيزان بودن...پيروز باشی

    ReplyDelete
  3. منوچهر سابق !February 14, 2007 at 5:55 AM

    منم بدم نيماد ها ...بشيم مسیحی حال کنيم بخدا

    ReplyDelete
  4. اوهوم

    اون شعر بزرگ بود و ازاهالی امروز بود وبا تمام افق های باز نسبت داشت....رو سهراب واسه فروغ گفته مقسی از کامنت تون

    ReplyDelete
  5. امروز اون دوستم به اين دوستم گفت ولنتاين چی کادو گرفتی؟

    اين دوستم به اون دوستم گفت :ول کن بابا!ما ادای خارجيارو در نمياريم!!!!!!

    من ميگويم زپرشک!

    ReplyDelete
  6. نوشته خوبی بود. حالا ديگه منم تعصبی دارم و هر صفت و آيين خوبی رو ميشه گرامی داشت و حداقل اگه نميشه اجرا کرد تحسين کرد.

    اين وبلاگمو به روز کردم منتظر نظر کارشناسيت هستم و اگه مورد خاصی به نظرت رسيد بگو. البته اينها برداشت من از شنيده ها و تحقيقات منه ممکنه همه اش درست نباشه. اما خلاصه است و طبعا ادامه دار. سعی کردم از حوصله خارج نباشه و يه آدم عادی که کلاس نرفته و يا از رواشناسی چيزی نمی دونه متوجه بشه.

    ReplyDelete
  7. منظورم از پی نوشت نبود که برويم مسيحی شويم دسته جمعی.خواستم فقط توجهتان را به تفوق شادی در فرهنگ مسيحی در برابر سلطه عزا بر فرهنگ شيعی جلب کنم

    ReplyDelete
  8. ببين دوست عزيز.ميشه چند نوع نگاه به اسلام داشت.اسلامی که من بهش اعتقاد دارم تمام اين مسايل رو حل می کنه،یعنی اسلامی ست که کاملا قابل انطباق با شرایط روز است.خب سه مساله ای که شما بهش اشاره کرديد در واقع مسايل روز هستند،حجاب،اعدام و حقوق برابر.امير خان شخص بنده که هر چی گشتم نديدم در قرآن حجاب اجبار شده باشه بلکه تنها در قرآن به زنان پيامبر و زنان با ايمان توصيه شده است که رعایت کنند- اگر شما آيه ای  در قرآن خوانده اید که لفظ وجوب حجاب برای زنان در آن است حتما به من بگوييد-

    ReplyDelete
  9. -در مورد مساله ی حقوق برابر زن و مرد بسياری از افرادی که داعيه ی فقاهت و اجتهاد در امور اسلامی را دارند حکم بر اين برابری داده اند،پس يک امر حتمی و غير قابل تغيير نيست،بلکه اعمال اين برابری منوط به هشياری و ذکاوت حاکمان است که البته حکام فعلی چنين خردی را ندارند و در مورد اعدام،در قرآن آمده که قصاص قتل عمد مرگ است،اما آيا می شود در شرايطی خاص اين حکم را انجام نداد؟ اسلامی که من بدان معتقدم پاسخ می دهد:آری...توجه شما را به اين مطلب جلب می کنم که اين اسلام،اسلامی ست که من بدان ايمان دارم،بدون شک با اسلام شما و يا يک طلبه جوان در حوزه متفاوت است.

    ReplyDelete
  10. می‌دونی امير جان جدا از فلسفش تو اين روزگار وانفسا نبايد فرصت عشق ورزيو از خودمون بگيريم...

    ReplyDelete
  11. نمی دونم واقعا لذت بخشه چنين روزی يا نه!

    آخه آدم اگر باور کنه روزهای ديگه اش هم باور ميکنه اگر نه هم که...

    فکر ميکنم اين روزها آدم چنين جمله ای رو زياد ميشنوه اما مشکل جای ديگه است... يه جاييه تو مغز!

    ReplyDelete
  12. ببين دقت نمی کنيا. شيعيان ايرانی در پاسداشت اساطیرشان جشن می گيرند، يعنی عزاداری ايينی می کنند. اين دو تا هم وقتی می افته گردن اونايی که چهارشنبه سوری رو به فجيعترين وضع ممکن گرامی می دارند، يا حتی نه، به طرز قابل قبولی يکيه.

    ReplyDelete