Monday, April 6, 2009

عشق در نوشتار

نوشتن یک جور عشق ورزی است،سبکی از عاشق شدن.وقتی می نویسی در همان آن، عاشق نوشته ات می شوی و دیگر هیچ عیبی در آن نمی بینی،غیرت عاشقانه دارد آدم در مورد نوشته هایش،عیب و نقد را بر نمی تابد.تجربه ام نشان داده برای دیدن واقعیت یک کار باید از آن فاصله بگیرم،زمان بگذرد تا بفهمم ضعف هایش کجاست.باز مثل عاشقی که بعد از دوران طلایی عشق ناگهان چشم باز می کند که ای بابا!اینکه کچل بود یا قد کوتاه بود یا...


اتفاق خوب این شاید باشد که در مورد این نوشته خاص این بار خودم توانستم زود فاصله بگیرم و به فاصله بیست و چهار ساعت،ببینم که ضعف دارد و پرداخت لازم است و دیدم که که با همه ضعف هایش چقدر هنوز دوستش دارم،که قسمتی از روح و قلب من است،که می توانم درستش کنم،بعد با خودم فکر کردم کاش به همین سرعت یاد می گرفتیم با آدمی که عاشقش هستیم هم اینجور ارتباط برقرار کنیم و به جای سر دادن شیون نمی خواهمش،می شد به نرمی و عاشقانه زمزمه کنیم با همه ضعف هایت،عاشق تو ام!


پی نوشت:دلم نیامد این را نگویم.متن را که  خواندید.مدام تکرار کرده ام نوشته ایراد دارد،نوشته باید اصلاح شود،نوشته را با همه ضعف هایش دوست دارم و یادم رفت بگویم من درست ننوشتمش،من ضعف داشتم،من باید اصلاح شوم...این همان کاری نیست که با روابط عاطفی مان،با عشق مان می کنیم؟همش او،او،او و خودمان معصوم و بی عیب گم می شویم در آن میانه...بلی نوشتن حتمن یک جور عاشقیست!

9 comments:

  1. سوسن جعفریApril 6, 2009 at 2:46 PM

    عشق طعم تلخی دارد مثل عسل!
    سلام! سال نو مبارک. این کوفته اندونزیایی دیگر چه صیغه‌ای می‌باشد؟ برم بسرچم!

    ReplyDelete
  2. تحقیقا همینطوره ارباب... برام خیلی جالبه که تو این پست از عشق به نوشتن به عشق آدمها رسیدی...اصولا این اتوبان یه اتوبان دو طرفه ست...

    ReplyDelete
  3. جالب انگیزناک بود

    ReplyDelete
  4. راستی هیچ توضیحی درباره کوفته اندونزی ای ندادی و ما همینطور تا قیام قیامت هم اگه توضیح ندی هی میایم می پرسیم ها. گفتم که گفته باشم

    ReplyDelete
  5. اصلا عاشقی یعنی همین. یعنی کسی را آنطور که هست بخواهی نه آنطور که دوست داری باشد. بقیه حسها هرچیزی هست غیر از عاشقی

    ReplyDelete
  6. منم همون که کتا گفت ، ایضن .

    ReplyDelete
  7. این تشبیه ات خیلی زیبا بود .

    من دوستش داشتم.

    ReplyDelete
  8. اما درمورد نوشتن و عشق و اینها؛
    حتمن همینطوره حتمن!

    ReplyDelete
  9. اوهوم مثه یه نقاشی که واسه پیدا کردن عیباش باید هی هی کمی ازش فاصله بگیری,چشماتو تنگ کنی,اونوقت بری یه دور بزنی بعد برگردی ببینی واقعا چی کار کردی.,

    ReplyDelete