یک فیلم خیلی خیلی دوست داشتنی

و فکر کن فاتح آکین برگشته به گروهش گفته«هی بچه ها تا کی فیلم جدی بسازیم،چرا نمیاین بریم سر وقت فیلم عاشقانه جاده ای؟»...و نتیجه اش شده این فیلم خیلی خیلی دوست داشتنی...که واقعن لحظه های خوشایندی برایم داشت.هر چقدر کتاب خوان،خاکستری بود فیلم آکین آفتابی آفتابی محسوب می شد و آدم یک وقت هایی لازم دارد از سرمای زندگی قشلاق کند به یک ساحل آفتابی و سینه کش خورشید دراز بکشد و بگذارد تنش حال بیاید...حال آمدم با in july

پی نوشت:کسی تعریف می کرد که عمه پیر پدرش،شیفته فیلم های هندی بوده و ساکت و آرام می نشسته پای تلویزیون و فیلمش را می دیده تا می رسیده به یک صحنه عشقولانه و بعد ناگهان هیجان زده تا دو سانتی صفحه نمایشگر پیشروی کرده و التماس کنان به هنرپیشه زن می گفته«مگه نمی بینی چقدر دوست داره خوب بوسش کن دیگه»...حالا اقرار می کنم شخص شخیص بنده هم موقع دیدن فیلم های رمانتیک دست کمی از عمه خانم فوق الذکر نداشته و ندارم!