Friday, March 26, 2010

شمال

اینجا در شمال، اندوه هم مانند باران آهسته و پیوسته بر قلب آدمی نازل می‌شود

5 comments:

  1. اره!!!!!!!!!!!اینو با همه ی وجود حس کردم مخصوصا که چندباره تنها میرم!

    ReplyDelete
  2. بدجوری راست گفته‌ای

    ReplyDelete
  3. پاشو برگرد تهران امیرجان زیاد موندی خوب نیست..... منم این دفعه که یه هفته مونده بودم کلا اف دیسک شده بودم تا حدی که یادم رفته بود که جی میل یعنی چی !!!

    ReplyDelete
  4. همه جا همینجوریه ها

    ReplyDelete
  5. چه خوب درک می کنم حالتان را...
    -درد  زمان و مکان نمی شناسد
    - آبروداری نمی کند
    - مهمانداری نمی کند
    - چنان که عزمش را جزم کرد  بر هر کسی در هر فصل و در هر وادی می بارد
    .
    .
    .
    با مهر
    هستی - شیراز

    ReplyDelete