از خستگی و این حرفها

از آن روزهای فول استرس کاری بود که همه بگیر و ببند هایش هم به جایی نرسید.دقیقن فقط خستگی ماند:فاکتوری که در مخابرات برگشت خورد،پرینتری که سوخت،و سی پی یو  هایی که با همه تلاش نشد بخرم و یک پروژه همچنان پا در هواست.الان دیگر کاری ندارم.فقط انقدر خسته ام که نای بلند شدن و خانه رفتن نیست.نشسته ام پشت میزم دارم سارا برایتمن گوش میکنم و بلند شدن و رفتن را امکان سنجی مینمایم محض رضای خدا و این حرفها.روزهای لعنتی هستند که انگار اصلن بنا به برنده شدن نیست درشان.یاد گرفته ام همه تلاشم را بکنم بعد این وقت روز دست از پا دراز تر که شدم یک گور بابای غلیظ زیر لب کارسازی کنم و بزنم به چاک.مایه تسکین خاطر خسته مان هم شود این که بنا به تجربه فردای این روزها روز بهتریست برای زندگی و عمومن همانطور که به صورت تخمی تخیلی همه چیز امروز پیچیده بهم فردا بهمان بی ربطی همه گره ها باز میشود فلذا زنده باد فردا!
پی نوشت۱:چه بود شعار تاواریشم؟تردید نباید داشت،روز بهتر فرداست!
پی نوشت ۲:این آهنگ سارا برایتمن دقیقن آن قسمتش من را مردانده که آهنگ بی کلام در کار است نه صدای خواننده.فقط من اسم آهنگسازش را بلد نیستم و همه چیز دارد به اسم سارا برایتمن تمام میشود!هی آهنگساز حلالم کن من روز قیامت از پس دادن جواب تو یکی بر نمیایم
پی نوشت ۳:شماره حساب آهنگساز فوق الذکر را هم ندارم ۱۵۰۰ تومان بریزم به حسابش ماجرا حلال شود و اینها
پی نوشت۴:معلوم است نمیخواهم از سر جایم بلند شوم و دارم خزعبلات تلاوت میکنم؟