سرت را که گذاشتی روی شانه ام

مثل دریا وقتی توفان وحشی تمام شده و نخستین مرغان دریایی باز جرات پریدن یافته اند؛ مثل خاک ترک خورده بیابان که آغوش گشوده برای قطره قطره‌ی بارانی که یک عمر در انتظارش بوده؛ مثل جنگل در دل شب که شکوه مهتاب زوزه را از یاد کفتارها هم برده باشد...آرام شدم.