مشغول کتاب خواندنم. موسیقی برای خودش پخش می‌شود، توجهم جلب می‌شود به صدای دریا دادور، کتاب را می بندم « سرزمین من...کی رگ تو را گشوده...سرزمین من...کی به تو جفا نموده...سرزمین من...خنده های تو ربوده...سرزمین من»... از دلم می‌گذرد: وای سهرابم، وای اشکانم، وای ندا ام...وای وای وای سرزمین من... تا کی باید این‌طور خون بچکد از دل ما؛ تا کی خدا؟
No comments:
Post a Comment