جمله ایست در انجیل که میگوید قضاوت مکنید اگر میخواهید بر شما قضاوت نشود.من این جمله را دوست داشتم و راه و بی راه هم بکار میگرفتم. تلقی ام این بود که دیگران را قضاوت نکنید اگر میخواهید دیگران هم شما را قضاوت نکنند اما این روزها فکر میکنم معنی واقعیش غیر از آن،شاید این باشد که خودتان را قضاوت نکنید اگر میخواهید قضاوتهای دیگران آزارتان ندهد.دقیق شوید در خودتان و ببینید در جاهایی که قضاوت دیگران تا عمق وجودتان را سوزانده،احتمال قریب به یقین بخشی از درونتان هم مشغول قضاوت در مورد شما بوده یا نه؟
خدا میداند این قضاوت ها چقدر انرژی حیاتی از ما میگیرد...دریابیمش
سلام.
ReplyDeleteکلاً مسیح رادوست دارم
امير جان. يه همچين پستی قديم قديما نوشته بودی. منم تو کامنتش فکر کنم نوشته بودم بدترين نوع قضاوت قضاوت راجع به خومونه...
ReplyDeleteکلا من از دو تا حس بدم می اد هم واسه خودم هم بقيه : مقايسه قضاوت
به نظر من زيادی آرامانگرايانه س ...نمی دونم تا چه حد ميشه در واقعيت بهش نزديک شد.
ReplyDeleteبابت تلفن آن دکتر واقعن ممنونم. لطف کرديد. اسم پزشک که با آنکه خودم پيدا کرده بودم فرق دارد (دکتر فاضل حميد بهرام ) بود . اما دو رقم اول شماره تلفن يکی است. نميدانم اين ممکن است به معنی نزديک بودن مطبها باشد يا حتا يکی بودنشان. به هر حال امروز با اين شماره که مشا داديد هم تماس ميگيرم. بازهم ممنونم
ReplyDeleteموافقم شديد!هر چند که عقيدم اينه که بايد خودم رو قضاوت کنم!اين جوری شايد به اصلاح منجر بشه و جلوی قضاوت ديگران رو بگيره(هرچند که اگه نتونه خيلی بد می شه!)
ReplyDeleteاخه سخته خوب.
ReplyDeleteآره امير جان..به کرات اين حس رو تجربه کردم..و از اونجا که ادمی هستم که خيلی خودش رو قضاوت ميکنه..هر بار که در اون زمينه ها مورد قضاوت واقع شدم به شدت اذيت شدم و چه بسا اسيب ديدم... واقعا راست گفتی :)
ReplyDeleteبا این تفاسیر قضاوت را می گذاریم باشد برای همان سعید مرتضوی..
ReplyDeleteاما من موافق اين گفته انجيل نيستم . هر چقدر هم سعی کنی دیگران را قضاوت نکنی؛ باز آنها تو را قضاوت می کنن . مهم نیست می سوزی یا نه ؛ مهم این است که بدانی با قضاوت نکردن ؛ از آماج حملات قضاوت دیگران در امان نخواهی بود . قضاوت تفریح مردم است !
ReplyDeleteقضاوت درونی هم که بحثش جداست . ربطی به قضاوت دیگران ندارد .
حکايت اين پست حکايت آرامش بعد از طوفانه...
ReplyDeleteفکر نمی کنی اين قضاوتها لازمه رشده ...
ReplyDeleteتازمانی که ما خود را قضاوت نکنيم قضاوت ديگران در ما اثر نخواهد داشت . معادل هر چیزی در بیرون ابتدا در درون خود ماست . ممنون امیرجان ا
ReplyDeleteآخه خب آخه همون که آزاده جونم گفت
ReplyDeleteسلام خوبين ؟..... وقتی مطالبتونو خوندم خيلی علاقه پيدا کردم به وبلاگتون و خوشحال ميشم که شما هم سری بزنين به من.....
ReplyDeleteلعنت به باعث و بانی اين بی گازی
ReplyDeleteموافقم با قسمت انرژی اش مخصوصا.کاش اگر می دونستی همين قضاوت ها من يک سال از زندگی دزديد....
ReplyDeleteوقتی که اينو شنيدم..دقيق شدم ..نگاه کردم ديدم قضاوت که کردم..در همون شرايط قرار گرفتم..و آنچه ساخته بودم از دست دادم..
ReplyDeleteتا حالا شده پستی از امير خوانده شود بی آنکه فکر شو د؟
ReplyDeleteاوه ، اوه
ReplyDeleteمن چه پستايي رو از دس دادم .
البته الان جبران کردم . هم اون دو تا پست خوندم و کلی خنديدم و هم همه يکامنتها را برای اون دو تا پست .
اون يک تيکه اخر را گل گفتی .
ReplyDeleteاما گاهی وقتا لازمه که ما خودمون را ارزيابی کنيم تا ببينيم کجای کاريم ، امير جان .
ReplyDelete----
-----
خوب واضحه که بين ارزيابی کردن و قضاوت کردن تفاوت از زمين تا آسمان است .
سلااااام.خوبی؟چه خبرا؟من رو يادت می ياد؟بعد از ۱و۲ سال برگشتم.خوشحالم که هنوز می نويسی.چه کارا می کنی؟ازدواج؟کار؟....همين چيزا...
ReplyDeleteو احمقانه ترين کلمات دنيا - حق و باطل - از استفراغ شعرم بيرون می ريزد
ReplyDelete...
امير جان تا اين قطعيت در مورد حق و باطل وجود داره ، قضاوت کردن کار ساده ، سطحی و همه گيری خواهد بود ( احتمالاْ )
فکر کنم جمله انجيل روشنه. مسئله اينه که وقتی ديگران قضاوت نکنی اونوقت قضاوت اونا تورو اذيت نمی کنه چون ديگه صورت مسئله رو قبول نداری
ReplyDeleteآی گل گفتی. ممنون بابت نظر اميدوارکننده ات در وبلاگم امير جان.
ReplyDeleteراست می گه سيدو ارزيابی با قضاوت فرق داره وکاش ياد می گرفتيم ما.
خيلي جمله و تفسير جالبي بود، هر دو مورد.
ReplyDeleteيادم مي‌ماند...