امشب به جای غول چراغ جادو ،دراکولا را ترجیح میدهم

دلم نمیخواهد بروم خانه...چرا باید بروم؟کوهی ظرف نشسته است که فکر کردن بهشان هم افسردگی آور است.یادم نمیاید آخرین بار کی خانه را تمیز کردم و صبح که داشتم با جان کندن میامدم بیرون دیدم خدایا چقدر همه جا کثیف کثیف است.یک لجبازی خفنی هم دارم با خودم،حالم که اینجوری میشود مشروب نمیخورم.کسر شانم است انگار که حال بدم باعث بشود پناه ببرم به می و میگساری...دلم نمیخواهد بروم خانه.نشسته ام اینجا منتظر.دلم هم نمیخواهد بمانم شرکت اما در هر حال بین شرکت ماندن و خانه رفتن انگار اولی را ترجیح میدهم...بدترین قسمت ماجرا شاید این باشد که کارخانه رویا سازیم تعطیل شده و هیچ تخیل سرشاری نیست که پر کند باتری های خالی ام را...فکرش را بکنید بد مصیبتی است اگر برای ای کاش هم چیزی به ذهن آدم نرسد.خدا کند امشب غول چراغ جادو جلویم ظاهر نشود که احتمالن اسباب شرمندگی بشریت میشوم...