Tuesday, July 29, 2008

چرا موافق رییس جمهور شدن خاتمی نیستم؟

مجمع روحانیون مبارز و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و به تبع آنها جبهه مشارکت حمایت خود را از کاندیداتوری سید محمد خاتمی برای انتخابات آتی ریاست جمهوری اعلام کرده اند اما من به چند دلیل خیلی مهم موافق این کار نیستم:نخست اینکه مهمترین مشکلی که امروز ایران با آن مواجه است بحران در روابط بین المللی است.بحرانی که حل نمیشود مگر با انجام یک معامله بزرگ با آمریکا.به نظر من بدیهی است ساخت حاکمیت به هیچ وجه به خاتمی یا هر اصلاح طلب دیگری اجازه نمیدهد قفل بسته رابطه با آمریکا را بگشایند و فاتح ملی لقب گیرند.بنابر این دور از انتظار نیست که با ریاست جمهوری خاتمی باز هم شاهد فریاد وا اسلاما در هر کوی و برزن باشیم و حتی به قیمت تاراج منافع ملی به  تضاد بین ایران و آمریکا از طرف برخی گروه های داخلی دامن زده شود.حل این مشکل فقط از دست یک رییس جمهور محافظه کار بر می آید و بس در کنار این مساله هر فردی رییس جمهور بعدی ایران باشد مجبور است جراحی دردناک اقتصادی را به انجام رساند که طرح تحول اقتصادی محمود احمدی نژاد مدلی کاریکاتوری از آن است.این جراحی بدون حمایت سایر ارکان نظام انجام پذیر نیست و شخصن بعید میدانم یک رییس جمهور اصلاح طلب اصلن مجال چنین کاری را بیابد یا بتواند پذیرای عواقب چنین حرکتی باشد.در واقع هیچ کدام از دو مشکل بزرگ امروز ایران-بحران در سیاست خارجی و نابسامانی اقتصادی-توسط خاتمی امکان حل و فصل پیدا نمیکنند و در بهترین حالت مشکلات به یک دوره رکود و سکون میروند تا دوباره از کجا سر باز نمایند.به باور من بهترین انتخاب برای طبقه متوسط در انتخابات پیش رو حمایت از یک محافظه کار میانه رو و عمل گراست که از یکسو حمایت حاکمیت برای انجام معامله بزرگ با آمریکا را داشته باشد و از سوی دیگر مثل مهرورز خان با فناتیسم،علم گریزی و عوام گرایی آیینه دقی هر روزه و مظهر بی کفایتی در اداره کشور محسوب نشود.شاید بشود روی شخصیت هایی مثل دکتر ولایتی یا حسن روحانی و حتی محمد باقر قالیباف برای انجام این امر حساب باز کرد.امیدوارم این بار اشتباه نکنیم باز و با خانه نشستن میدان را به دست حضرت مهرورز ندهیم و ۴ سال مجدد حسرت نخوریم


پی نوشت ١: این تحلیل بر این مبنا انجام شده که شرایط ساخت سیاسی داخلی و شرایط خارجی تا بهنگام انتخابات ریاست جمهوری به همین شکل امروز باقی بمانند.بدیهی است که برخی تغییرات شاید منجر به شرایطی شود که حتی شاید حضور خاتمی در عرصه را به یک امر واجب تبدیل سازد


پی نوشت ٢:عرفان جان!در مورد پرونده هسته ای من چندان خوشبین نیستم.به نظرم این بازی امریکا و حضور ویلیام برنز در مذاکرات بیشتر از چرخش صلح طلبانه به اتمام حجت جنگ افروزانه شبیه است.به نظرم حاکمیت دارد تلاش میکند تا سر حد امکان بیشتر امتیاز بگیرد و کمتر عقب برود حالا این وسط یک اشتباه محاسبه میتواند دخل همه ما را بیاورد.برای تحلیل دقیق باید تا پایان مهلت دو هفته ای سولانا به ایران صبوری کرد

7 comments:

  1. محمد جواد شکریJuly 29, 2008 at 10:39 AM

    یه مورد که بنظرم در مورد همین تحول اقتصادی اشاره نکردی ترسو بودن بیش از حد خاتمیه که حتی اگه ارکان باهاش موافق باشن اون می ترسه که حمایت مردمی رو از دست بده!! کلا باهات موافقم! خیلی دلم می خواد یه تکنوکرات رئیس جمهور شه که قالیباف تو این 2 سالی نشون داده که بیش از این که محافظه کار باشه تکنوکرات هست!

    ReplyDelete
  2. من نمی دونم چه سریه که هرچی تحلیل سیاسی می کنی من باهاش از بیخ مخالفم.. الان از بازی برگشتم.. سرم به شدت درد میکنه.. بعدا خدمت می رسیم

    ReplyDelete
  3. تو این شرایط خاتمی اصلا قبول نمی کنه که کاندیدا بشه. ولی اگه بشه لابد عقلش به یه جایی رسیده که من و تو نرسیده! به هر حال امیر خان! امیرخان! حمایتت می کنیم!

    ReplyDelete
  4. آقای دیوانهJuly 30, 2008 at 10:09 AM

    محمد باقر قالیباف
    با این موافقم ارباب...یه جورایی دیکتاتوری و علم گرایی رو داره توی شهرداری تا اونجایی که دارم می بینم موفق بوده البتهب رای ما کارمند هاش کار زیادی نکرده ها! وضع خیلی جا بدتر شده ولی در کل خوبه

    ReplyDelete
  5. امیر عزیز به نظرت کمی تو تحلیل هات عجله نمی کنی؟ یادم می آد برای همین بحث انرژی هسته ای چندین پست نوشته بودی و در هر کدام یک تاریخ برای آغاز حمله به ایران نوشته بودی،این تاریخ ها همه آمدند و رفتند و هیچ اتفاقی نیافتاد،حالا هم که حضور نماینده امریکا را نشانه ی اتمام حجت می دانی.در ضمن سخنرانی دیشب آقا را هم به هیچ بینگار که اینان در ظاهر عربده می کشند و در خفا امتیاز می دهند،سخنرانی دیشب چیزی جز فریب عوام نبود.

    ReplyDelete
  6. دوست نظر باز من اولن تحلیلند و پر از اما و اگر...ثانین توی همه پستها چند تا احتمال مطرح شده ثالثن نذاریم دوست داشتن خاتمی جلوی واقع بینی سیاسیمون رو بگیره رابعن زمانی که من حدس زدم تا آبان ماه اعتبار داره هر چند از ته دل امیدوارم حدسم غلط باشه

    ReplyDelete
  7. امیر عزیز من نیز چون تو با آمدنش موافق نیستم اما اگر آمد به او رای خواهم داد و برای رای آوردنش تلاش می کنم.

    ReplyDelete