Monday, July 28, 2008

دلتنگی جنگلی بی ریشه

این رو نگم احتمال داره خناق بگیرم:آلبوم آخر سیاوش قمیشی رو گوش کردین؟خوب برین گوش کنید.یک آهنگ معرکه و دو سه تا آهنگ خیلی خوب داره:«که سفر تقدیر ماست برای همیشه»...مهم نیست مهاجر باشی تا بشی« جنگل بدون ریشه» بعضی وقتها میشه مثل من موند توی همین ۴ دیواری و روزی n بار فکر کرد که بی ملتی و تنها... که بین کسانی که همزبان تو اند همدلی به سختی یافت میشود این روزها...بروید گوش کنید والا مقامان

6 comments:

  1. اوکی اوکی می ریم گوش می کنیم....

    ReplyDelete
  2. آقا اجازه ما میز بغل دستی مون خوشش نمیاد وقتی ما اینو می ذاریم.با هد فن هم کارم نمیشه اینجا.چه گلی به سر باید با جماعت عشق آهنگ های دیش دالا دیمبو؟؟؟

    ReplyDelete
  3. سپاس امیر جان. اما فعلا یه فقره مرگ دلم می خواد و یه جای خالی واسه فریاد حالا هر کدوم اول میسر شد اشکالی نداره

    ReplyDelete
  4. "تو بارون که رفتی" محشره.... سیر نمیشم از گوش دادنش...

    ReplyDelete
  5. منم همون که عرفان گفت

    ReplyDelete
  6. از وقتی خسرو شکیبایی مرده به هر کدوم از دوستشان دارم ها که می رسم با خودم می گم تا این نمرده ازش استفاده کنم! یکیش همین سیاوش قمیشیه که نمی دونم چرا هر آلبومش که میاد فکر می کنم آخرین آلبومشه! ولی دفعه بعد بازم با یه آلبوم خوب میاد و کلی بهمون حال می ده. خدا نگهش داره.

    ReplyDelete