Friday, July 16, 2010

خاموشی

حسودی می‌کنم به مومنین که این جور وقت‌ها می‌روند سجاده‌شان را پهن می کنند به سمت جنوب غرب و امن یجیب می‌خوانند و تمنا می‌کنند رب اشرح لی صدری؛ اشک می‌ریزند و دل‌شان امن می‌شود، روح‌شان سبک.


خاطر خطیرمان خسته و خاموش است به گمانم

No comments:

Post a Comment