نوزدهم مهرماه

من به کلماتی فکر می‌کنم که لحن ندارند. صدایی پشتشان نیست، احساس را نمی‌رسانند. به لغات صغیر و سرگردان  در چت ، اس‌ام‌اس، ای میل...تمام آن کلمات لعنتی که نه بیانگر شور مشتاقیند، نه نشان‌دهندۀ رنج مهجوری. به دوری که پشت پیغام کوتاه است. آدم‌هایتان را با آوا بخواهید، با صدا برانید... صدا خودش تسلاست.