بیست و چهارم مهرماه

این که آدمی عزیز، خیلی عزیز، به صراحت بگوید ببین داری اذیتم می‌کنی، آزارنده است. مساله‌ام این نیست که قصدی در صدمه زدن داشته‌ام یا نه، حتا ماجرا این نیست که واقعا اذیتی در کار بوده یا نه، ماجرا به وضوح رنجی است که کسی بابت من برده و این تحملش سخت است. خودم فکر نمی‌کنم که کار بدی کرده باشم. احساس گناه ندارم راستش. ولی غمگینم چون آدم عزیزی را غمگین یافته‌ام، دلیلش حالا هر چه که می‌خواهد باشد.