Monday, November 17, 2008

از ای کاش ها 2

روزی چیزی بنویسم که بشود به آن افتخار کرد و بعد در صفحه اولش جای تقدیم نامه اش، بزرگ نوشته شده باشد:به پدرم!


بخش اعظم راز زندگی من در همین دو کلمه نهفته است

8 comments:

  1. می نویسی...می نویسی...حتمن که می نویسی...

    ReplyDelete
  2. در ضمن اول ... اول ... اول

    ReplyDelete
  3. من تو صفحه اول پایان نامه نوشتم, هرچند اصلا راضیم نکرد. شاید زیاد قابل افتخار نبود.

    ReplyDelete
  4. حتمن قابل افتخار بوده مهران جان...حتمن حتمن

    ReplyDelete
  5. مدتیه کلی ذوق می کنم چون مطالب عباس معروفی از رادیو زمانه رو ریختم رو گوشیم و هی راه می رم گوش می کنم(راجع به داستان نویسی).
    چی بگه ادم راست می گی. زشته دعوای بزرگون جلوی باقی

    ReplyDelete
  6. روزی که امید دیر نباشد.

    ReplyDelete
  7. مطمئنم که خیلی زود می نویسیش. خیلی زود

    ReplyDelete
  8. امیدوارم خدا به بابا سلامتی بده .
    من هم پدرم را خیلی دوست دارم خیلی بیشتر از اون چیزی که شاید برای بعضی ها فقط پدری است که خونی در رگها جاری و نام خانوادگی که یدک کشیده می شود.

    ReplyDelete