Friday, November 28, 2008

عشق سینما

می دونین فکر می کنم این جزء نعمات گنده پروردگاره که هنوز فیلمایی هستن که بعد دیدنشون بخوای بدویی بیای وبلاگ بنویسی...مثل این فیلم Flashbacks of a fool . مهمترین نکته در موردش می دونین چیه؟اینکه من اصلن نمی دونم از چی این فیلم انقدر خوشم اومد؟بازی ها خوب بود ولی نه معرکه،خط داستانیش یعنی بازگشت مرد گمگشته در پی یافتن هویت اصیل خود فکر کنم دیگه لااقل تو شونصد هزار فیلم مختلف تکرار شده و اون قسمت هایی هم که قرار بود با احساس رمانتیک من بیننده بازی بشه از بس گل درشت بودن که نمیشد فوق العاده محسوبشون کرد...تازه من با دانیل کریگ-نقش اول فیلم-هم میونه چندانی ندارم.اما به رغم همه اینها فیلم رو خیلی دوست داشتم،دلم براش رفت،اشکم درومد براش...مثل عاشق شدن میمونه دل دادن به بعضی از این فیلم ها...یه وقتایی یه کسیو میبینین و تو همان نگاه اول می فهمین خیلی خوشگله یا خیلی روشنفکره یا خیلی باهوشه یا...ولی عاشقش نمیشین بعد یهو چشم باز می کنین می بینین مثلن دلتون برای کسی رفته که هیچ کدوم از اون خیلی ها رو شاید نداشته باشه ولی به نظر شما منحصر به فرده...این فیلمه هم دقیقن یه همچین چیزایی بود...نوع خاصی از گوگولیت داشت که توجیهی براش ندارم ولی دوسش داشتم...همین!

4 comments:

  1. بابت پست گریپ فروتت باید بگم ای جان!
    راستش فقط موندم که من تو بیداری هم حال خوردن و پوست کندن گریپ فروت ندارم چه برسه نصفه شب! اصلا مور مورم می شه.
    این فیلم رو هم...تو هی دل بسوزون خوب؟

    ReplyDelete
  2. خیلی وقت ها دوست داشتن هامون بی دلیله. نمی دونم این درسته یا نه، اما واقعیته.

    ReplyDelete
  3. در مورد سوال:
    راست میگین حق با شماست.....
    دقیقا همینطوره اما یه مدت بود میگفتم شاید من ؟
    اما خب نه مثل اینکه واسه همه اینطوره....

    ReplyDelete
  4. خدا رو خیلی وقتا به طور مخصوووووص بخاطر این نعمات گنده ش شکر می کنم

    ReplyDelete