Friday, April 10, 2009

بحث شیرین غیرت

و می فرمایند آدمی باید برای رسیدن به تمامیت باید تمام وجودش را دوست داشته باشد.ضعف ها و قوت ها را،تاریکی و روشنی،جسم و روح همه و همه...بعد ما معمولن آموزش دیده ایم برای پنهان کردن تاریکی ها،نقص ها،ضعف ها از بس که هر بار از کودکی تا حال، بابت نشان دادنشان تنبیه شده ایم یا جریمه.یک وقت هایی خودم را می گردم و می بینم یکی از سخت ترین قسمت ها برای من، دوست داشتن این پسر بچه حسود یا جوجه خروس غیرتی درونم است


به خدا!


پی نوشت:می دانستید چیزی که اسمش را می گذاریم غیرتی شدن،غیر از اینکه توسط جامعه و فرهنگ سنتی- لااقل در خاورمیانه-شویق می شود و پرورش میابد،کاملن ریشه های آرک تایپی یا کهن الگویی هم دارد؟

5 comments:

  1. اول می شویم در حالی که حرفی نداریم

    ReplyDelete
  2. فکر کنم نیروی عجیبی باید داشته باشیم برای پذیرفتن خودمان به تمامیت و بالاتر از اون نشان دادن این تمامیت به دیگران

    ReplyDelete
  3. زنی که بلند فکر می کندApril 10, 2009 at 6:51 AM

    به گمانم
    این حس در منیت و خودخواهی و تملک جویی و سیانت از مایملک ریشه داشته باشد و ترس از دست دادن انچه دوست می داریم و بدان عشق می ورزیم اما متعجبم فرد فرهیخته ای چون مطهری در کتابی این حس را در زنان حسادت و در مردان غیرت می نامد این دیگر پذیرفتنی نیست از جانب فمنیستی چون من که زنم.
    شاید جنبه حمایتی مرد بارزتر است برا ظریفه ای اما این یک حس انسانیست نباید تقبیه شود مثل بقیه احساسات ریشه در فطرت دارد مربوط به فرهنگ و مشرق زمین هم نیست در غرب کم رنگ است اما وجود دارد .

    ReplyDelete
  4. من نمی دونستمp:

    ReplyDelete
  5. میشه ارباب در خصوص هر جفتش صحبت کنید؟ من به این مبحث خیلی علاقمندم با خصوص به ریشه های کهن الگوییش که تقریبا هیچ چیز دربارش نمی دونم...

    ReplyDelete