خسته و دل نازک شده ام اين روزها!بيقرارم و ناشاد و دلنگران...به تلنگری بند است اين مثلا چينی بند خورده زندگی ما...
پی نوشت: نميدانی چقدردلم برای ان اتاق دنج طبقه بالا و صدای دف و سه تارت تنگ شده جان برادر...کلی برايت نوشته بودم،همين جا!لعنت به قوزک پای پرشين بلاگ که بر نتابيدش.وبلاگ هم سر ياری ندارد اين روزها...دلت خوش!
اول
ReplyDeleteامير به يه نتيجه رسيدم بعد از يک عمر دل ناشادی و غم اين و آن خوردن و بيقراری به اين نتيجه رسيدم که ما بايد خودمون فکر خودمون باشيم. می دونی امير امروز ياد اون موضوع افتادم که هی گير می دادی نبايد فرصت را از ديگران گرفت. يادته به من می گفتی؟(همون موضوعی که بهت گفتم اصلا به من چه:)) )
ReplyDeleteبا موسيسقی هم موافقم مخحصوصا اگه زنده باشه . می گن{ موزيک درد ها را تسکين می ده و مغز بهتر کار می کنه }(از ترانه های پینک فلوید)
ReplyDeleteحالا يه فکری بکن که چه فرصت هايی رو تو از اون يا اون از تو داره می گيره. بشين سنگ ها تو با خودت وا بکن
ReplyDeleteبيت: در بحر غم تو غوطه ور خواهم شد ....يا غرقه شدن يا گوهری آوردن(ملتفتی که داداش؟)
ReplyDeleteتاواريش ! هميشه قوت قلب بودی ، دلگرمم به بودنت . این چند وقته خیلی خسته شدم و به هم ریختم باید نفسی تازه کنم دراولين فرصت میام پيشت ، کجا از اونجا بهتر که تو باشی ! خیلی جالبه !همين يه ساعت پيش داشتم يه چيزی مينوشتم ،خيلی مضمونش به عنوان اين پستت نزديکه ، حال کردم ، حرف دلمو زدی ، مثل هميشه ! چاکريم !
ReplyDeleteروزگاري من و دل ساكن كويي بوديم
ReplyDeleteساكن كوي بت عربده جويي بوديم
عقل و دين باخته ديوانهُ رويي بوديم
بستهُ سلسلهُ سلسله مويي بوديم
ياده اين افتادم:)
گر خدا رو ببینم حتما سفارش دل تنگت رو میکنم، تا دل تنگیهات رو ببره و بجاش شادی بهت بده
ReplyDeleteسلام.خوبی امير جان....نبينم دلتنگی هاتو .......
ReplyDeleteخستگی و دل تنگی و دل نازکی اين روزا اپيدمی شده امير....کاش زودتر بگذره تا زودتر خوب بشی و البته به نتيجه دلخواه برسی تا خوب گذشته باشه
ReplyDeleteياد روزگار پيشين ... .
ReplyDeletechinieh nazokeh deltangito beshkun. yek sar hesabi geryeh kon . delet va misheh. in weblog ham ke dorost besho nist. har chi tu zendegi dorost sheh. web hamineh ke hamineh. tokhmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
ReplyDeleteياد اون آهنگی که دوست دارم افتادم ما با هم خاطره داشتيم مگه نه؟ ما به هم فاصله داريم مگه نه....هی روزگارررر
ReplyDeleteچند سالی هست مدام دارم به خودم ميگم بيخيال. روش اسکارلت اوهارايی! نتيجه هم داد !
ReplyDeleteالتماس دعا حاجی! ما نيز به درد تو گرفتاريم و در دام دلمشغوليها گرفتارتر ...
ReplyDeleteممنون دوست عزیز!...///این روزها آدما خیلی نازک دل شدن! خیلی هم زودرنج!
ReplyDelete