دو تولد و يک عروسی

...بشارتی اگر رسيد/کنار مزارع ما اطراق کن/خواهی شنيد که صدای بلند عشق/چه مفهوم ساده ای دارد...سيد علی صالحی

۱-امشب تولد دو عزيزاست...اول دوست عزيزی که ميدانم مهربان است و صميمی و آشنا و نميدانم که کيست و کجاست.تولدش هزار هزار بار مبارک و سايه مادرانه اش بر سر يوز و دست عطوفت همسرانه اش بر گونه های رييس هماره مستدام!

۲-و همچنين امشب تولد يلداست...دخترکی از جنس شادی های زندگی...دوست ترين دوستی که در وبلاگستان پيدا کردم و به خودم ميبالم از دوستيش.دوستی که خيلی از تيرگی ها، بی حمايت مدامش هرگز به اين سهولت سپری نميشد.تولد يلدا هم مبارک!

۳- اما  داستان اينجا تمام نميشود.همين يلدای فوق الذکر امشب عروس ميشود و با دوست ديگری پيمان ميبندند برای عمری شادی و نيکبختی-که خدا ميداند هر دو کاملا مستحقند برای جاودان شدن حکومت لبخند بر لبانشان-همسر يلدا ،اسد خيلی عزيز را، اولين بار در جريانات کشاکش های انتخابات ديدم و شناختم.هر دو سر به يک ديوار ميکوبيديم.از کم سعادتی بودو کمی کم دلی که نشد امشب مهمان شاديشان باشم ولی همين جا برايشان از خدا ميخواهم دل هايشان هميشه به شادی کنار هم باشد.چنين باد!

امشب برای اسد و يلدا و برای شادکامی و کامرانيشان دعا کنيد!

پی نوشت:پارسال همين شب، در سخت ترين روزهايم تنها بودم ونا اميد، بی هيچ ندايی که بگويد دوستم دارد و هيچ شوقی برای اينکه روزی دوباره بگويم دوستت دارم.امسال اگر بی توام بانو...ولی حکومت خيالت چنان استوار است که انگار با منی،بی هيچ مجالی برای جدا بودن.امسال مهمان خيال توام و پر اميد و سر شار از دوستت دارم که همه اينها حاصل شده به يمن دوستم داری هايی که تو در رگان زندگيم جاری کردی!