Saturday, January 19, 2008

از ديشب

۱- دیشب حوالی ساعت ۱۱ بود که خبر دار شدم برنامه شباهنگ صدای آمریکا اشاره ای کرده به این وبلاگ و انگار چند پستی ازش را خوانده...اولین واکنشم خوشحالی بود که اینجا در یک رسانه جهانی معرفی شده و بدیهی است که به شدت جاه طلبیم با چنین اتفاق هایی ارضا میشود.بعد که بیشتر پیگیر شدم دیدم انگار ماجرا خیلی به شکل معرفی وبلاگ نبوده و حضرات دست گذاشته اند فقط روی یک پست و نوشته من شده اسباب تمسخر دوستان واشینگتن نشین

۲-آدم عاقل-اگر که من عاقل باشم-کافی است کمی حافظه تاریخی داشته باشد تا یادش بیاید شوخی های کمتر از این با مجموعه حضرات، چه بر سر بچه هایی مثل مدیار و دیگران آورد فلذا اقرار میکنم که بعد ازپریدن سرمستی توجه یک رسانه جهانی نگران شدم.باز هم اقرار میکنم که واژه نگران شدن در واقع لغتی است که من کمترین، به جای ترسیدن به کار میبرم.آمدم اینجا و آن پست کذایی را پاک کردم و هر جا که اسمی بود از من توی این وبلاگ و وبلاگ سایر دوستان هم

۳-بعد صبح با خودم فکر کردم که اگر آن نوشته،حرف دلم بود چرا پاکش کردم و پشیمان شدم.این وسط میماند اینکه به نظرم مشکل من و امثال من با مسوولین این کشور به خودمان ربط دارد،نه به هیچ نیروی خارجی.سی سال است که داریم گیس همدیگر را میکشیم،یک وقتهایی ما حرفمان را پیش برده ایم و یک وقتهایی حضرات.باز هم انقدر این کار را تکرار میکنیم تا برسیم به یک نقطه میانی که هر دو طرف راضی باشیم.هیچ راه میانبری برای این مملکت نیست که نیست.

۴-اما دوستان صدای آمریکا کاش توجه میکردند که قطعن ادبیات بکار رفته برای یک وبلاگ با فقط صد مخاطب با واژگانی که شما برای یک رسانه بین المللی با میلیون ها مخاطب به کار میگیرید متفاوت است.کاش کسی قبل از اظهار لطف نظر من را هم میپرسید که اصلن موافقم این پست خاص از وبلاگ پررنگ شود و ابزار دست؟آدم با این کار ها یاد اظهار نظر مشعشع جرج بوش خان میفتد که با یک فقره فرمایش حمایتش از اصلاح طلبان از بیروت تا تهران،کار را چقدر سخت کرد برای آنها که دارند برای تغییر تلاش میکنند در این ۴ دیواری.

همه سعیم را کردم که حرف دلم را بنویسم و نه دون کیشوت بازی در بیاورم و نه غلط کردم نامه صادر کنم تازه شانس آوردید که عاشوراست و دل طنازی نیست و الا یک پست خفن میشد نوشت که چطور آنجلینا جولی مرا با یک چمدان دلار اغفال کرد و وادار به نوشتن آن یک فقره پست

10 comments:

  1. سرتيپ، پس ما سرجوخه‌ها اينجا چيكاره‌ايم؟ نگران نبينمت‌ ها!

    ReplyDelete
  2. خير/ آنجلينا جولی نبوده .دیده اند شما را! مونيکا بلوچی بوده .راستش را بگو به اين مردم . شما مسئولی آخر!

    ReplyDelete
  3. دوست عزيز  از متن زيبايی که نوشته بودی و توجه صدای امريکا و بسياری را جلب کرد سپاس گذارم ومتاسفم که ان را پاک کردی من که کلی خنديدم وبرای دوستانم تعريف کردم.    شاد باش ودیر زي.

    ReplyDelete
  4. کلا روی هم رفته اين حضرات بيرون گود نشسته به تماشا و لنگش کن گويا فقط بساط دردسر می افرينند و بس...

    ReplyDelete
  5. من هم مثل تو از این صدای آمریکا و امثالهم بدجوری بدم می آید. برای هیچ چیز ارزشی ارزش قائل نیستند به خصوص مردم ایران و وضعیتشان. تو این زمستون تاریک همین یه نشان افتخار رو کم داشتی! واقعا متاسفم که آرامشت رو بیشتر به هم زدن. حالا تمسخر متوجه تو بوده یا وبلاگ تو ابزار تمسخر دیگران؟

    ReplyDelete
  6. بيا شفاف سازی کن که دسته جمعی مشت محکمی بر دهان ياوه گويان بکوبيم ديگه

    ReplyDelete
  7. آقا ما هم يه مدت شده بوديم مريد اين برنامه چهارشنبه هاشون... دکتر نوری زاده و سازگارا.. اما الان که خوب دقت می کنيم می بينيم ديگه حضرات شورش رو در /اوردن... اون بهارلو بی ادب رو هم که اصلا حرفش رو نزن.. اصلا غلط کردن بی اجازه اينکارو کردن.. من چای تو بودم ده پونزده هزار دلار خرج می کردن يکی دو ميليون دلاری ازشون غرامت می گرفتم.. وکيل آشنا هم سراغ داريم...اوکی؟

    ReplyDelete
  8. با سلا م

    بعد از چند وقت انگار یکی حرف دل مارو زد حال کردیم

    با خودم گفتم دمش گرم......

    اومدم به وبلاگت سرزدم دیدم پاکش کردی!؟

    دلم می خواد فریاد بلندی بزنم کجاست.........

    ReplyDelete