Tuesday, May 13, 2008

مرگ تدریجی یک رویا

روح من رسمن طاقت این آهنگ را ندارد...روحم میخواهد برود یک گوشه بنشیند پشتش را کند به دنیا ،پاهایش را بغل کند و بلند بلند بگوید من دیگر بازی نمیکنم

14 comments:

  1. کاش ماه مي دانست از اين همه ستاره و سياره ، فقط يکي مشتريست.
    ------------------------------------------------------------------------------------------
    منتظر حضور سبزت هستم. آدرسم زیاد دور نیست ......پشت پرچین نگاهت...

    ReplyDelete
  2. سحر(بهشت خیال)May 13, 2008 at 7:12 AM

    من هم همین طور.بازی نمیکنم دیگه!

    ReplyDelete
  3. توی این روزهای بد کوچکترین بهانه ها تلنگری می شه که دست از بازی بکشی و پشتت و کنی به عالم و آدم .

    ReplyDelete
  4. روحم میخواهد برود یک گوشه بنشیند پشتش را کند به دنیا ،پاهایش را بغل کند و بلند بلند بگوید من دیگر بازی نمیکنم

    این بهترین تعبیریه که می شه واسه این حس گفت

    ReplyDelete
  5. چه آشناست!
    راستی یه سر بیا وبلاگم
    و ضمنا سی دی آهنگها خیلی دلنشینن. باز هم سپاس

    ReplyDelete
  6. اینجوری میگی خب دل آدم ضعف میره

    ReplyDelete
  7. اگه توام بازی نکنی بازیت میده ....حالا که مجبوری بازی کنی برنده باش!!!!!!!

    ReplyDelete
  8. آخیییی ...چه کوچولو شدی امیر ...

    ReplyDelete
  9. من هم رسما سریال رو فقط به خاط این نگاه می‌کنم که آخرش به این آهنگ گوش بدم.  هرچند رو کامی هم داریمش اما باز دوست دارم در تیتراژ سریال هم بشنوم.  در ضمن پرچین نگاهت رو عشقه

    ReplyDelete
  10. بگو خواب بود هر چی که دیدم
    افسانه بود هر چی شنیدم...

    ReplyDelete
  11. یه پارادوکس عجیبی تو این اهنک هست. معمولا رویا ها در وضعیتی که فشار و "فاصله آب و سراب زیاد میشود" ،‌ بیشتر میشوند. رویاها، خواب ها , آروزها در زمان دست نرسی بیشتر از زمان دسترسی خودشان را هویدا میکنند. در حقیقت حتی وقتی روح حساس شما رسمن...پشت به دنیا میکند یعنی به دنیای رویا فرو میرود... پس رویا تدریجا نخواهد مرد. نمیدانم یه پارادوکسی هست که نمیفهمم . البته میفهمم بیشتر حسی ولمسی است تا عقلی و جهدی

    ReplyDelete
  12. آقا فکر کنم این پرچین نگاهت باعث شد آهنگ سریال توقیف بشه!

    ReplyDelete
  13. من رسمن مُردم !
    بیاییدجنازه را جمع کنید .

    ReplyDelete