Wednesday, April 1, 2009

آن لحظات بی وصف جاودان

یونگ،جایی در خاطراتش می نویسد«زندگی ما مانند گیاهی است که شاخ و برگش فانی و ریشه هایش جاودانه اند.»ما همه حاصل یک لحظه تجلی جاودانگی در زمانیم.حضور وجود ازلی و ابدی در دنیای فانی...این حضور جاودانگی به نظرم باید با بی زمانی مترادف باشد.برگردیم به زندگی هایمان ببینیم کجا،کی زمان گم شده برایمان؟کی بی زمان و جاودان در قعر دوزخ یا بر فراز بهشت زیسته ایم؟


بیایید در موردش حرف بزنیم

5 comments:

  1. آن برگشتن و دنبال زمان گمشده گشتن مستلزم این است که ابتدا حضور آن ریشه را دریافته باشیم. که من هنوز در نیافته امش

    ReplyDelete
  2. چرا باید دنبالشون بگردیم ؟

    ReplyDelete
  3. می دونی آدم باید خیلی به خودش افتخار کنه وقتی درد دیگران براش مهم می شه

    ReplyDelete
  4. خب خیلی لحظه ها رو داشتم که بهشتی بودن
    خیلی لحظه هامم جهنمی

    ReplyDelete
  5. باورت بشه پسر که من نفهمیدم
    اگر توصیف کاملتری در دست داری بگذار که بخوانیم

    ReplyDelete