جهان هولوگرافيک

شما فرض کنید من میخواهم برایتان از جهان هولوگرافیک بگویم.از نظم مستتر و نظم نا مستتر.از...ولی به جایش بیاید لطفی به من و خودتان کنید این کتاب جهان هولوگرافیک مایک تالبوت را با ترجمه داریوش مهرجویی بخوانید،من هم عوضش برایتان میگویم که یکجوری خسته ام.از همه چیز علنن.از این دست روی دست گذاشتن و تماشا کردن خودم یا از این تکرار حوصله سر بر زندگی یا از این صدر نشینی لنگی ها در جدول لیگ یا از این دی وی دی پلیر خراب که بعضی وقتها فقط فیلم نشان میدهد یا از اینکه فضای زندگی چنان تاریک شود که نور درونش نیاید و تو برای حفظ امیدواریت نور را نه که ببینی که فقط بو بکشی و...خستمه.کاش خرس قطبی بودم میگرفتم میخوابیدم ۶ ماه بعد بیدار میشدم.مهم نیست که شرایط تغییر کند یا نه مهم این است ۶ ماه این وسط فرصت تنفس داشتم برای خودم و من تنفس لازم دارم...

پی نوشت یک:بدیهیست که عنوان انحرافی بوده و در جهت ارضای غرایز منحرف روشنفکرانه  نگارنده، نوشته شده است

پی نوشت دو:حدودن سه دقیقه است که حالم بد و بدتر و سگ اخلاقانه تر دارد میشود.مدتی بود اینجوری نبودم.این دفعه ولی با خیال راحت دارم میروم پایین،توی تاریکی.میدانم که تو هستی و با بودن تو نور همیشه هست.من به ذره ذره نور دل تو محتاجم دردانه ام!