نگاهی پسا ساختار گرايانه به مقوله عدس پلو و تن ماهی

۱-به نظر این حقیر عدس پلو در صورت ترکیب شدن با تن ماهی کاملن غذایی پست مدرن است زیرا از یکسو با در بر داشتن عدس و پلو حاوی مقادیر ذی قیمتی از عناصر فرهنگ همیشه جاودان اسلامی ایرانی این مرز پر گوهر می باشد و از سویی دیگر ترکیبش با تن ماهی که کاملن غذایی مدرن است نوعی جهش به جلو در انتروپورونوشیپ را سامان میدهد.به فرموده فیلیپ استارک کافر ختنه نشده:پست مدرنیسم نوعی حرکت به سوی آینده از میان گذشته است و بدیهیست که عدس پلو و تن ماهی دقیقن از میان گذشته به سوی آینده میتازند

۲-عدس پلو در صورت تلفیق با تن ماهی غذایی پست کلونیال و فرا استعماریست.زیرا از یکسو  قدمت دیزی سنگی و کوبیده را دارد و از سوی دیگر با تکیه بر تن ماهی نگاهی به فراسوی مرزهای هویتی جامعه نجات یافته از استعمار را دارد چنان که وی اس نایپل-خدایی اسمش یه ذره سکسی نیست؟-بارها بر زنده بودن عنصر عدس پلو و تن ماهی در داستان هایش به عنوان المان فرا مستعمراتی تاکید کرده است.

۳-عپوتم(عدس پلو  و تن ماهی)غذایی کاملن فمنیستیست.این غذا اگر با تشریفات عهد مادر بزرگ بنده طبخ گردد نمادی زنده از رنج زنان در مطبخ ظلم مردانه بوده و اگر با کنسرو و این حرفها توی رگ زده شود نشانه ای از خیزش زنان برای رهایی از اختاپوس مردسالارانه حبس زن در آشپزخانه است و فی الواقع چه کسی میخواهد من و تو ما نشویم خانه اش ویران باد

۴-عپوتم تقویت کننده جنبش دانشجوییست.جز معدودی مرفه بی درد اکثر دانشجویان این مرز بوم بی عدس و تن ماهی و رنج قطعن به لقاء الله می پیوندند که این خود خواسته استبداد داخلی و مرتجعین سیاسیست که هرگز نشه فراموش دانشجو بیدار است و اینا.پاره ای منابع غیر موثق از نقش جبرانی عپوتم بر کافور بکار رفته در غذای سلف دانشگاه تاکید ورزیده اند

پی نوشت ۱:واضح است که همه چیز مرتبست؟

پی نوشت ۲:طنر قضیه اینجاست که در واقع همه چیز مرتب است

پی نوشت ۳:عپوتم آری کله پاچه نه