داشتم فیلم wanted رو میدیدم،سکانسی داشت که قهرمان فیلم احساس پوچی میکنه تو زندگی و هیچ بودن بعد کارگردان این رو چطوری به ما منتقل میکنه:طرف میره اسمش رو تو گوگل سرچ میکنه و هیچ نتیجه ای در کار نیست رسمنno result ...یعنی اگر شما در سرچ گوگل نبودید رسمن وجود ندارید:به این میگن جهانی در تصرف گوگل
پی نوشت:هوادارن سینمای اکشن فیلم رو هم از دست ندن.چند تا صحنه اکشن معرکه داره
واقعن حس بدي ه ها.اتفاقن چن وقت پيش داشتم به اين قضيه فکر مي کردم که اونمهايي که وقت سرچ اسمشون هيچي پيدا نمي کنن چه حسي دارن.....
ReplyDeleteخوب شد کامنت اولی رو پاک کردی، وگرنه میخواستم چندتا دری وری به اون یارو بگما!
ReplyDeleteمنکه زیاد واسم فرقی نداره، راستشو بخوای بیشتر ترجیح میدم اسمم توی این دنیای مجازی نباشه، احساس پوچی هم نمیکنم!
ReplyDeleteفکر می کنم ربطی به گوگل نداشته باشه این در واقع پیامدهای جهانی شدنه در زمینه ی رسانه و اطلاعات ...
ReplyDeleteاینقدر همه اینجا گفتن که تو سرچ گوگل هستن که من یاد حاضر غایب اول مدرسه ی موشها افتادم ... فلذا بنده هم رسماً حاضر !!
فقط پیشنهاد می کنم که از این به بعد به جای اینجور فیلمها بشینی عین من برای بار دوازدهم کلاه قرمزی و پسرخاله نگاه کنی . به خدا نتیجه بهتری داره!
ReplyDeleteآخ جون که ما توی گوگل سرچ هستیم پس!
ReplyDeleteضمنا:در ارتباط با پست جدیدم
آره امیر جان می دونم که تازه خود رو زندگی کردن چه سخته و وارد شدو نشدن هم بسیار سختتر!
من در سرچ گوگل هستم پس رسماَ هستم ! باید اعتراف کنم وقتی برای اولین بار رئیسم منو سرچ کرد و کتابی رو که ترجمه کرده بودم نشونم داد , به شدت شوکه شدم اما یه کم بعد از دست این دنیای دیوانه خنده ام گرفت . دنیای مزخرفی داریم به جان خودم : حقیقی و مجازی .
ReplyDeleteخوب می بینم که.. همه رسمن وجود داریم. پس این احساس پوچی دلیلش چیه؟؟؟!!!
ReplyDeleteخوب حق داره.. الان اسم من کمترین رو هم که تو گوگل سرچ کنی سی هزار تا پیج واسش پیدا میکنه.. بعدم این وسط گوگل فقط یه واسطست.. بهتره بگیم جهان در تسخیر اینترنت!!!
ReplyDelete