Tuesday, August 26, 2008

تناوریسم

یک روزی به یک دوستی که دوستی مان کوتاه مدت بود ولی مرام دوستانه ۴ ستاره معرکه ای داشت گفتم:«آدم باید پایش همیشه روی زمین سفت واقعیت باشد».این مدت مدام داشتم فکر میکردم به جمله ام و درست و غلط بودنش.دیشب بالاخره متقاعد شدم که جمله ام درست اما ناقص است.الان فکر میکنم آدم اگر واقعن میخواهد آدم باشد باید آنقدر قد بکشد که دقیقن همانوقتی که پایش روی زمین سفت واقعیت است سرش توی ابرهای لطیف آسمان خیال و رویا برای خودش خوش خوشک تفرج کند.انسانیتمان باید قد بکشد یک جور هایی

21 comments:

  1. رضا قاری زادهAugust 26, 2008 at 9:45 AM

    من از فرصت استفاده کنم در غیاب نفر اول یه اوووووووووول توپ بگم که روحم جلا بیاد

    ReplyDelete
  2. رضا قاری زادهAugust 26, 2008 at 9:47 AM

    نه منظورم اون روح نبود ارباب ... اوا خاک تو گورم ... این حرفها چیه ارباب ...زشته .... قباحت داره

    ReplyDelete
  3. رضا قاری زادهAugust 26, 2008 at 9:48 AM

    ارباب همین جمله ها را میگی ما مرید میشیم ها ... باس با آب طلا نوشتشون

    ReplyDelete
  4. رضا قاری زادهAugust 26, 2008 at 9:49 AM

    راستی خواستم بگم من اصلاً نگران نمیشم وقتی تو یه روز چند تا پست میذاری ... جو سازی بقیه را بی خیال بنویس که درست افتادی تو جاده ی اصلی ... منم مث سانچو با خر دارم خرکش دنبالت میام ... بتاز ارباب

    ReplyDelete
  5. رضا قاری زادهAugust 26, 2008 at 9:53 AM

    استاد ما به دو ستاره هم قانعیم ها ... یه نمه هم ما رو تحویل بگیر

    ReplyDelete
  6. مثل اينکه امروز روءسا دسته جمعي رفتن اردو نه؟
    از شرکت ما و ارباب و مخصوصن رضا...

    ReplyDelete
  7. رضا به اينجا و اونجا امدن پاشو برو به خانم خونه کمک کنه!

    ReplyDelete
  8. امير جان خوبي بابا ؟؟

    ReplyDelete
  9. راستش در مورد قد نمي دونم چرا واسه من به جاي بالا رفتن هي ميره پائين....از اون لحاظ که مي گن زير زمين ِ هاااااا

    ReplyDelete
  10. به سختی راهش می ارزه که پاهات رو زمین باشه, سرت بین ابرا قل بخوره نه خان داداش جان؟!اما فکریم اگه یه نفر تو این مسیر تاب نیورد و یهو نصف شد چی..انسانیتش رو می گم؟البته میشه با چسب اسکاچ چسبوندش خب.,

    ReplyDelete
  11. هوووووم من مغزم نمیکشه دیگه

    ReplyDelete
  12. آقای قاری زاده یادم میاد چند ساعت پیش یه کامنتی تو وبلاگم گذاشته بودید.خاطرتون هست آیا؟!

    ReplyDelete
  13. بله امیر جان اگر مدام سرت رو به پایین باشه اونوقت مثل اهل این دنیای منحوس یادت میره که رنگ آسمون چی بود و یادت میره بچگیت رو که کبوترهای سفید رو اونقدر نگاه می کردی تا محو بشن.

    ReplyDelete
  14. کسی قراره اینجا نصف بشه؟

    ReplyDelete
  15. من خودم نصف می شم که نصفم بره تو ابرا نصف بچسبه به زمین!

    ReplyDelete
  16. آسمون بنگری گوشش نوشته ...  هر کی یارش خوشگله جاش تو بهشته  

    ReplyDelete
  17. پریدن که یادمون نرفته باشه

    میشه گاهی بالای ابرها هم سرکی کشید.

    ReplyDelete
  18. امیر جان

    اون پست شرکت ما داره یک ابر قدرت جهانی میشه رو که خونده نمی دونی چقدر خندیدم و کلی دعات کردم .

    ReplyDelete
  19. الآن که دیگه انسانیت شده شبیه 7کوتوله سفیدبرفی

    ReplyDelete
  20. یعنی انسانیتمون که قد بکشه سرمون میره تو ابرا یا اینکه ما از ابرا آویزونیم انسانیتمون که قد بکشه پامون می رسه به زمین ِ واقعیت؟‌ ... استاد میشه این نکته رو توضبح بدین؟

    ReplyDelete
  21. آخ جون. ممنونم امیر جان حالا دیگه به روح معتقدم

    ReplyDelete