توی این فیلم موسیقی درون دو صحنه معرکه است.یک جایی از فیلم معلم مدرسه برای بچه ها میگوید«درون هر کدام از ما یک موسیقی منحصر به فرد است که فقط باید آن را بشناسید تا بتوانید بنوازیدش و منحصر به فرد باشید»چیزی مثلن شبیه همان اصل دارمای بودیسم یا تحقق خویشتن خویش یونگ.جای دیگری از فیلم هم قهرمان قصه با یاداوری مادر روان نژندش که او را در کودکی رها کرده میگوید«بین من و مادرم یک شباهت بزرگ وجود دارد:هر دو نمیخواستیم بگذاریم که من زندگی کنم و شاد باشم»
چرا اینها را دارم توی روز تولد تو میگویم؟چون فکر میکنم هر سالروز تولدی مثل یک تولد دوباره است مثل یک فرصت معرکه برای از نو شروع کردن.یادم می آید وقتی آن روز گرم مردادی داشتی دنیا میامدی من و آزاده نشسته بودیم خانه بامبی میدیدیم و کاتو پسر اژدها.تولدت از اول برای من طعم سینما داشت حالا هم آن ایده توی مغزت برای ادامه راه به نظر معرکه میاید.کسی چه میداند شاید موسیقی درون تو یک همچین راهی بخواهد برای متجلی شدن یا شنیده شدن...در هر حال تولدت هزار هزار بار مبارک
لوپ؟؟ نه لپ !
ReplyDeleteبراي هر كه امروز به دنيا آمده....
ReplyDeleteکشف کرده بودینما..
ReplyDeleteیادمه تو اون پیشنهادهای هفته تون بودم یه وقتی :)
اوهوم.. حباب سیندرلاهه یادمه
اونجایی که داشت خونه رو تمیز می کرد بعد هی می خوند: سینگ سینگ نایتینگل ... :))
امیر احمد جان تولدت از همینجا مبارک!
ReplyDeleteاول اول اول
ReplyDeleteتولدت مبارک مو فرفری توپول لوپ گلی
ReplyDeleteاز تولد که بگذریم خوش میگذره؟ بعله
ReplyDeleteامیر احمد جان تولدت مبارک برادر
ReplyDelete