آدم مینشیند نگاه میکند به این عکس.هی نگاه میکند هی نگاه میکند هی نگاه میکند بعد به جای آرامش یا شادی فقط حسرت میدود توی رگهایش.نگاهشان میکنی که چه آرام و چه امنند.قطعن مجبور نیستند هی نگران باشند که هر لحظه یک برادر شیراوژن نیروی انتظامی بیاید ارشادشان کند یا حتمن به اجاره خانه سه برابر شده ظرف سه سال فکر نمیکنند یا اینکه زمستان ها گاز ندارند تابستان ها برق یا حتی غصه این را نمیخورند که کشور باستانیشان با کسب یک مدال برنز در المپیک با کشور دوست و برادر افغانستان توی یک پله ایستاده یا اینکه...
پی نوشت کپی رایتی:لینک عکس را در وبلاگ کیوان دیدم
پی نوشت سانچویی:ارباب!سیاه نمایی میکنی چرا؟مگه مهرورز خان سه سه بار نه بار در شبانه روز نمیگه شما ابرقدرت منطقه و قدرت جهانی هستین؟پس غصتون دیگه چیه؟
اینجا آدمک حسرتالو نداره؟
ReplyDeleteامیر می بینی دغدغه هامون چه تکراری شدند؟
ReplyDeleteکجایی بودی تو؟
ReplyDeleteهی. واقعن که همش حسرت است و حسرت. حسرت آب ، باد، خورشيد بدون واسطه، بدون دغدغه...
ReplyDeleteدلخوشک های به این بی آزاری رو هم حق نداریم داشته باشیم! که چی؟ چرا زندگی می کنیم؟ احساس می کنم به شدت خسته ام و دارم روزشماری می کنم به بهونه ادامه درس چند سالی زودتر برم
ReplyDeleteمن یه روزی میرم . حالا ببین .
ReplyDeleteهییییم..یعنی خیلی هیییم امیر.,
ReplyDeleteآدمیزاد است دیگر.... تو ایران باید هم حسرت بخورد!!!! بیا.... برق رفت!
ReplyDeleteای بمیره هرکی گفت مرگ بر شاه
ReplyDeleteحضرت بهنام ترین! این شاه هم که میفرمایید یه جور دیگه آینه دق بود.اتفاقن هر چی میکشیم از خود بزرگبینی و غرور دو زاری همون شازدست
ReplyDeleteاز شما بعیده از این عکس های بی ناموسی اما قشنگ بزاری
ReplyDeleteامیر جان
ReplyDeleteمی دونم دل پری داری ولی همیشه همه چیز رو نباید منفی دید.
مگه مثلا برزیل چند تا مدال آورده؟
http://www.nbcolympics.com/medals/
تو روح اول و آخرشون که ریدن به مملکت..
ReplyDeleteاي خدا چه حسرت هاي کوچيکي و واسمون عقده هاي بزرگ مي کنن
ReplyDeleteخدايا حالا عجالتن از اون آقاهاي تو عکس بفرست تا بعد من واسه دريا و غروب اش يک کاري کنم...
ReplyDelete