برای تو که برگزیده ای

می دانی، یادت مانده که بار ها برایت به زمزمه گفتم ببین بانو طاقت بیاور، هیچ کسوف لامذهبی در حوالی ما ماندنی نیست، روزی در همین نزدیکی لبخند تو و خورشید همزمان طلوع خواهند کرد؛ افتاب، جهان خدا را روشن می کند و لبخندت دلی را، تاب بیاور سین بانو...می دانم به یادت مانده و نمی دانی خودم هر بار به گفتن همین یکی دو جمله ی ساده چقدر محتاج بودم تا باور کنم روزی در همین نزدیکی خورشید باز طلوع می کند و دلم به لبخندی شاد خواهد شد. از همین روست که هیچ وقت شاید نشود فهمید کدام ما در تاریک ترین روزهای آن دیگری بیشتر دستگیر و مرهم بود... رفاقت شاید همین باشد.

تولدت هزار هزار بار مبارک، دور نزدیک، خواهر خنده خوشی ناخوشی...تولدت هزار هزار بار مبارک!