Friday, November 27, 2009

صدای مرغ دریایی

مثل نقاهت پس از بیماری، سکوت بعد از توفان...خوب است آدمی میان کسانی باشد که دوستش دارند


 

10 comments:

  1. ممنون از اجازتون
    اینطور که من این چند وقت متوجه شدم تقریبا هر جا که شما هستید اطرافیان دوستون دارن .....
    اما اونجا که هستید خانواده یه جور دیگه دوستون دارن
    امیدوارم زودتر به امیرحسین بهتر برسید

    ReplyDelete
  2. ممنون از اجازتون
    اینطور که من این چند وقت متوجه شدم تقریبا هر جا که شما هستید اطرافیان دوستون دارن .....
    اما اونجا که هستید خانواده یه جور دیگه دوستون دارن
    امیدوارم زودتر به امیرحسین بهتر برسید

    ReplyDelete
  3. چه قدر خوب که پیش خانواده ای. و چه قدر خوب که نوشتی حتی اگه دو خط. دلمون گرفت از بس اون پست را دیدیم با کامنت دونی بسته

    ReplyDelete
  4. خب خوشحالم حالت کمی بهتره..آسمون دلت خالی از ابر غم که نشده مطمئنم اما باز خوبه کمی باریده و دلت سبک شده...امیدوارم فکرت هیچ وقت درد نگیره و دلت به غم میدون همیشگی نده.

    ReplyDelete
  5. به به ب این پست که صدای مرغ دریایی توشه...

    ReplyDelete
  6. خوب انرژی بگیر و برگرد.

    ReplyDelete
  7. تو این جمع آدم عزیزه‌ای نبود که سرش داد بزنی و همه کاسه کوزه را بشکنی و بری؟

    ReplyDelete
  8. تو هم شمال بودی؟!
    عجب استانی دارید چه دلای خجسته ای به قول خودت کلا به به...

    ReplyDelete
  9. تو حال و هوای دوست داشتن و دوست داشته شدنی این روزها....لطیف شدی .....دوست دارم هم خودت و هم نوشته های کم نظیر و قشنگت رو....

    ReplyDelete