فرنیک

هر حرفی خنده دار است نی نی من. هر حرفی جز این که بعدن یادت بماند هر چند بابا حنیف پیش تو نبود اما یک وبلاگستان ذوق کرد از تولدت، که یک لشکر خاله و دایی و عمه و عمو داری که بعد از کلی دویدن و در رفتن و شعار دادن و کتک خوردن، ذوق شبانه شان شد دیدن عکس هایت و قربان صدقه تو رفتن...دل همه ی ما را برده ای دخترو، نگاهت که کردم با خودم گفتم می ارزد برای فرنیک و فرنیک ها با جهان در افتاد تا روزگارشان بهتر از روز های ما باشد. بابا حنیف دارد همین کار را می کند، همه ی ما هم به سهم خودمان دنبالش...فرنیک ات دردانه ی همه ی ما شد حنیف!