Sunday, November 15, 2009

از خطوط قرمز

مرزی هست که برایم جدی است: آگاهانه صدمه نزن، آگاهانه صدمه نخور. قربانی نشو، قربانی نکن...بعد یک وقت هایی رعایت این مرز خیلی خیلی سخت و دشوار است به خدا!

6 comments:

  1. آقای دیوانهNovember 15, 2009 at 3:05 AM

    کرم ریختن بهتره یا دست و پنجه نرم کردن با این کودک درون نا آرامی که تقلا میکنه برای کرم ریختن؟

    ReplyDelete
  2. و من عین مازوخیستم که آگاهانه صدمه میخورم و آگاهانه به کسایی که دوسشون دارم صدمه میزنم........

    ReplyDelete
  3. من بيشتر آگاهانه صدمه مي خورم و گاهي انقدر ضعيفم كه نميتونم جلوي ضربه زدنهارو بگيرم........آخ از اين دنيا كه بيشترش گاهي به تحمل مي گذره...ماهم برا تسلاي خودمون اسم فضيلت رو تحمل كردنا و ضعفامون ميذاريم...صبوري  بزرگواري...

    ReplyDelete
  4. دوستت دارم واسه همه حسای خوبی که بابت خوندنت یهو سرریز میشه توی دلم، واسه همه تعصبهای مردونه ات و همه "مرد ایرانی" بودنت که واقعیه ادا نیست

    ReplyDelete
  5. اگزکتلی اوهوم!

    ReplyDelete