Friday, December 4, 2009

جمعه کار، خر است

آدمی محتاج بطالت است. محتاج اینکه روزی باشد که تا لنگ ظهر بخوابی و بگذاری آفتاب از سر تا پایت را نرم نرم نوازش کند، فیلم ببینی، کتاب بخوانی، خانه را گند برداشته باشد و به هیچ جایت نباشد، عصر بروی قدم بزنی، کمی مزه و خوردنی جور کنی برای بساط شب، اندک اندک می بزنی، شعر بخوانی و بگذاری جهان رنگی شود. این وسط ندانی از جوش می است یا شور شعر، که چند خطی هم خودت زمزمه کنی. مثلن بگویی« جهان/ به چشم های تو محتاج است/ برای عاشق شدن/ به صدایت برای آواز/ و به گیسوانت/ تا از چاه تاریکش بیرون بیاید»...بعد آخر شب راضی برسانی خودت را به تخت و بخوابی تا صبحی که دیگر از بطالت خبری نیست... آدمی به بطالتی که هیچ وقت قدرش را نمی داند محتاج است!


 

10 comments:

  1. آن تا لنگ ظهر خوابیدنش بدون صدای زنگ ساعت، بدون عذاب وجدان، بدون صدای مزاحم یک حال اساسی است.

    ReplyDelete
  2. چه لحظه‌های شیرینی!!!!

    ReplyDelete
  3. به سلامتی وضع اقتصادی من کلهم در همین وضعیت به سر می برمو الان یه کم درک نمی کنم

    ReplyDelete
  4. امروز كه كار خر بود.. ولي از فردا خركاري شروع ميشه!

    ReplyDelete
  5. دیسلایک داره به خدا...

    ReplyDelete
  6. واقعا واقعا واقعا تازه یک روز تعطیلی خیلی کم است.  

    ReplyDelete
  7. بطالت گاهی یعنی باطل شدن خستگی...نوش جان

    ReplyDelete
  8. موافقتم فخرالممالک جان. ت دنیای اموز بی عملی نوعی تنبلی و درموندگیو نادرست به حساب میاد اما در حقیقت تمام ابعاد وجودیه ما به این بی عملی و به قول تو بطالت کثل غذایی که می خوره احتیاج داره.مثلا گاهی باید پاهات رو دراز کنیو به دیوار نگاه کنی ولی فکر کن آدمها خیلیهاشون الان می گن چی می گی؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اونقدر به این بعد و نیاز توجه نمی کنن که یهو مثلا مریض می شن مجبور می شن استراحت کنن.
    گفته باشم این یک نیازه و باید در حد معقول بهش پرداخت نرید دائم به دیوار نگاه کنین از زیر کار در برین بگین این یه نیازه دارم به خودم می رسما!!!!اونوقت زرشک....

    ReplyDelete
  9. من عاشق اين بطالتم.....

    ReplyDelete