می دانی حالی دارم که دلم نمی خواهد با عزیز ترین آدم های زندگیم هم قسمتش کنم. از آن وقت هایی است که مطلقن تنهایم و تنهایی می خواهم. که بگذاری با بیشترین صدای ممکن آهنگ ها یک به یک در گوشت بپیچند و سر بالایی مستوفی را بروی بالا و حتی فکر هم نکنی...باد بپیچد با من ، من بپیچم با تو!
این تنهایی های بی هدف از شیرین ترین و ارزشمند ترین لحظات زندگی هستند! به سبیل شاه عباس قسم!
ReplyDeleteهیسسسس!
ReplyDeletekash inja ham avakher e paeez bood na avasete zemestan!
ReplyDeletedelam az oon havahatoon khast :)
امیر جان تنهایی که نمیخواستی به هیچ وجه تقسیمش سه خط هم دوام نیاورد !
ReplyDeleteخاصیت اواخر پاییزه بر عکس اوایل زمستون
ReplyDeleteدوستش داشتم امیرحسین
ReplyDeleteمن هم تنهاییم رو خیلی دوست دارم... اصولا آدم تنهایی نیستم و کلی هم سرشلوغم... اما ذاتا تنهام... و از این تنهایی که با من است و منی که با تنهاییم بسیار لذت می برم و مثل تو نمی خواهم با هیچکس تقسیمش کنم...
ReplyDeleteاومدم كه بگم تنهات ميذارم. برو حالشو ببر
ReplyDeleteپیاده دیگه؟؟ :دی
ReplyDeleteسلام
ReplyDeleteمستوفي ِ اراك؟!؟!؟