چتر موسیقی

 می دانی آدم ها با خودشان انگار جوری موسیقی می آورند میان زندگی هم؛ یکی ریتم آهنگش تند است، یکی کند است، یکی غمگین است، یکی شاد، سنتی، مدرن، کلاسیک، پاپ...بعد می دانی همش حس می کنم ریتم آهنگ های تو، آهنگ هایی که با یاد تو مترنم می شوند برایم، چیزی شبیه آثار بنان، دلکش، مرضیه است، شبیه الهه ی ناز، عاشقم من،ای وای اگر صیاد من...بعد نمی دانی میان این بلوای گرفتند، نگرفتند، تایید شد، تکذیب شد، محارب، منافق؛ میان این فرسایش مدام روان و جان، چقدر آرامش و لذت توامان نصیب آدم می شوند با چنین چتری از موسیقی...نمی دانی!