Saturday, December 12, 2009

نیمکت داغ استقلال

بازی که شد دو یک، رسمن صدای تلویزیون را بستم و شروع کردن به خواندن ویژه نامه اعتماد در باب تعصب. می دانستم چه می شود، دومی را هم می خوریم، و دلش را هم نداشتم از پای تلویزیون بلند شوم. گل را خوردیم. صدا را زیاد کردم تا کمی شعار ها را بشنوم و دلم خنک شود بعد فرهاد مجیدی آنطور معجزه اسا گل سوم را زد و ما بردیم و دوربین رفت سراغ صمد که داشت آرام اشک می ریخت.


یاد منصور پورحیدری افتادم بعد از آن بازی یک صفر، که بعد از چند سال با گل اکبرپور لنگی ها را بردیم، و چه اشک نرمی می ریخت یا پارسال که امیر قلعه نوعی بعد از گل تساوی سایپا دقیقه نود چشمانش سرخ شده بود و به زور مانع جاری شدن اشک هایش شده بود...نیمکت ما همیشه جای آدم های دل نازک بوده، آدم هایی که به وقتش اشک ریختن را بلد بوده اند!

5 comments:

  1. خدا بهتون ببخشه ماكه تيم نداريم ولي ادمهاي تيم دار را دوست داريم

    ReplyDelete
  2. ربع قرن از خدا عمر گرفتیم و هنوز احوالات این تیم مو به تنمون راست می کنه... نفستون حق ارباب، حال خوشی پیدا کردیم از خوندنش.

    ReplyDelete
  3. و با بودنش همه چیز مثه یه موج طوفانی دلنواز بدون اینکه از آتش بسوزی خوبِ خوب پیش می ره و اونوقته که ورزشکارا می گن هرقدر سخت باشه باشه ولی آخرش خوش باشه... .

    ReplyDelete
  4. آقای دیوانهDecember 12, 2009 at 10:04 AM

    دیشب برای بار سوم سر یه فوتبال اشکم در اومد!
    بار اول بازی استقلال و جوبیلو ایواتا بود توی آزادی...هرچی میزدیم به در بسته میخورد...
    سیروس دین محمدی که گل زد رو زمین نبودم...به پهنای صورت می ریختم...
    بار دوم بازی ایتالیا کره بود(جام جهانی 2002)...داور سر ایتالیا رو بیخ تا بیخ برید...برای مظلومیت ایتالیا اشک ریختم!
    بار سوم دیشب بود...معتقدم تماشاگرای ما فقط توی زمان هو کردن خوب بلدن متحد بشن! استادیوم کهمیرم موقع تشویق کردن کسی صداش در نمیاد ولی موقع از خجالت خواهر مادر طرف در اومدن چنان همتی دارن که بیا و ببین!
    وقتی گل رو زدیم ممد جباری و صمد روی زمین نبودن...مظلومیت صمد گریه آوره!
    بازیکنایی که دست به دست هم میدن تا پدر تیم رو در بیارن...

    ReplyDelete
  5. لذت گل روز قبل میداودی تکمیل شد با تماشای این بازی! خدا بگم چی کار کنه این امیرحسین صادقی رو. باز داشت سه امتیاز از استقلال می گرفت که مجیدی نگذاشت.

    ReplyDelete