میرحسین و اقتصاد دوران گذار

شخصن در یک فضای تجریدی،برنامه اقتصادی کروبی را بیشتر از پروژه اقتصادی میرحسین می پسندم.اعتقاد به آزاد سازی اقتصادی و سهام نفت در ایده های کروبی،آن را تبدیل به یک برنامه جذاب می کند اما این میان نباید فراموش کنیم ما در شرایط ایزوله و آزمایشگاهی در مورد برنامه کاندیدا ها صحبت نمی کنیم.

ایده سهام نفت و پرداخت مستقیم سود فعالیت های نفتی،مستلزم حذف یارانه های انرژی است.در بهترین و کارآمد ترین شیوه،چنین راه حلی سی درصد تورم به اقتصاد ملی تحمیل می کند-کشور هایی مثل ترکیه و آرژانتین با انجام چنین کاری تورم های بالای صد درصد را تجربه کردند-خوب وقتی به صورت روتین اقتصاد ایران تورمی حدود بیست و پنج درصد دارد چنین جهشی در نرخ تورم مشکل زا و بهم زننده امنیت روحی و اقتصادی مردم است.اگر ما به جای امسال در سال ٨۴ بودیم و نرخ تورم مان ده درصد؛برنامه کروبی حتمن به رشد اقتصادی ما کمک می کرد اما نرخ تورم بالای فعلی به همراه وضعیت انقباضی اقتصاد جهانی به نظر من اجرای چنین طرحی را در بعد اقتصادی به خود زنی بیشتر شبیه می کند

من میرحسین موسوی را مرد دوران گذار برای جنبش اصلاحات در ایران می دانم.مردی که می تواند دوباره ما را به شرایط امن اقتصادی،سیاسی و فرهنگی باز گرداند تا امکان اجرای برنامه های جاه طلبانه ای مانند ایده های اولترا اصلاح طلبانه تیم اطراف کروبی ممکن و میسر شود.برای دوران گذار باید با شرایط گذار تصمیم گرفت.خودرویی که در حال سقوط به دره است بیش از هر چیز نیاز به کسی دارد که ترمز دستی اش را بکشد.وقتی به ته دره سقوط نکردیم آن وقت می شود برای تعیین مسیر بعدی تصمیم درست تری گرفت

پی نوشت:در مورد برنامه های اقتصادی دو کاندیدای اصلاح طلب پیشنهاد می کنم نوشته خواندنی حامد قدوسی را بخوانید تا بدانید این دارنده دکترای اقتصاد و آشنای به جو اقتصادی کشور و فعالان اقتصادی، چه ایده ای درمورد وضع موجود ما دارد