Wednesday, June 3, 2009

موج سبز امید

دخترک جلوتر از من به سرعت از خیابان رد می شود.چیزی در راه رفتنش توجهم را جلب می کند،متفاوت است،می گردم دنبال دلیل تفاوت،قدم هایم را تند تر می کنم.نزدیکش که می شوم می بینم به مچ هر دو دستش روبان سبز بسته و دارد با غرور گام بر می دارد،غرور از اینکه دارد کاری انجام می دهد،که مفید است که عضوی از موجی است که امید آفریده اند...همین است همین امید فرق ماجراست.همین امید که مدت ها گمش کرده بودیم و حالا این نسل که در دوران دوم خرداد کمتر از ده سال سن داشت دارد باز می آفریندش...ما به این موج سبز امیدواری محتاجیم

8 comments:

  1. ما هم امیدواریم..

    ReplyDelete
  2. بله شما درست می گی. آدم از شور و حال این نوجونها به شور میاد. یاد سرزندگی و آرمانگرایی اون وقتها می افته(زیادی مثل نسل سوخته حرف زدم؟)
    امیر جان اون متن رو که تو فیس بوک خوندی تو خود وبلاگم هم بخون. محض مزاح بود...

    ReplyDelete
  3. حیف که از این حال و هوا دورم...

    ReplyDelete
  4. محمد طه ارگانیJune 3, 2009 at 12:50 PM

    می کنیم از بیخ احمدی نژاد رو...همون دور اول.

    ReplyDelete
  5. سخت امیدواریم

    ReplyDelete
  6. چرا پاک کردی!! آخرین پستت رو !!!!

    ReplyDelete
  7. امشب تصمیم گرفتم رای بدم به امید اینکه احمدی نژاد را 4 سال دیگه تحمل نکنیم ....امیدوارم امیدواااااار

    ReplyDelete
  8. ما میتوانیم.ما هستیم.موج سبز ساکت نیست.4شنبه سوری

    ReplyDelete