ایران بین دو انقلاب

١-دارم ایران بین دو انقلاب، یرواند آبراهیمیان را می خوانم. انقدر به نظرم شباهت ها میان وقایع مشروطه و عصر استبداد صغیر با حال و روز امروز ما زیاد است که نگو و نپرس. قسمت هاییش را که به نظرم جالب است می نویسم همین جا در قالب از چشم تاریخ.

٢- اینکه کنش سیستم حاکم در برابر مشروطه خواهی، از عهد قجر تا کنون مشابه است نباید باعث ناامیدی ما و این نتیجه شود که مشروطه خواهی در دور باطل است. مهم کنش سیستم نیست، واکنش ماست. از ٢٢ خرداد تا امروز واکنش جمعی ما معترضین در طول تاریخ این مملکت چه از لحاظ تداوم چه از نظر شکل اعتراضات کم نظیر بوده است.

٣- آبراهامیان تصویر من از کشمکش های قرن اخیر ایران را تغییر داد. من همیشه فکر می کردم تمام این تحولات ناشی از درگیری میان حامیان سنت و هواخواهان تغییر بوده است. یعنی من دو جبهه روبروی هم می دیدم. این اشتباه بود. نمی شود صد سال اخیر ایران را تحلیل کرد بدون اینکه سه نیروی متفاوت رو در رو را به حساب نیاورد: بخشی از جامعه که روحانیت نمایندگیش می کند، بخش مدرن که متکی به روشنفکران است و نهاد حامل قدرت به شکل دربار یا...که معمولن نیروهای مسلح را کنار خویش می بیند. به نظرم برای مدل سازی باید تحلیل این سه عامل را جایگزین بررسی سنت و مدرنیته کرد

۴- با خودم فکر کردم دیشب که این برداشت جدید از تحولات تاریخی را به شکل یک مقاله بنویسم بعد گفتم زرشک حالا نوشتی کجا می خواهی چاپش کنی کیهان یا ایران؟ ولی می نویسمش. هیجان زده ام کرده...

۵- یک زمانی یادم هست در وبلاگستان دوستانی جمع شده بودند و تاریخ بیهقی می خواندند و در یک وبلاگ جمعی راجع به آن حرف می زدند. پیشنهاد می کنم همین تجربه را برای کتاب ایران بین دو انقلاب تکرار کنیم. موافقان بسم الله!