تمام آنچه ظرف دو ماه گذشته در خیابان های تهران دیده ایم و این چنین خونمان را به جوش آورده و روحمان را رنجور کرده، یک ملت در همین نزدیکی شصت سال است دارد تجربه می کند. فلسطینی ها شصت سال است که در خیابان کتک می خورند، مورد تجاوز قرار می گیرند، خانه هایشان ویران می شود، با انواع و اقسام سلاح ها قتل عام می شوند، روحشان تحقیر می شود و ...بعد برای من یکی جالب است، واقعن جالب است بفهمم این موج فلسطین ستیزی چرا دارد در وبلاگستان همه گیر می شود؟...دو ماه تجربه بخش کوچکی از فلسطینی زیستن، به جای همدردی چرا خشم و نفرت با خودش آورده؟
فلسطین جایی در جغرافیا نیست، آرمانیست در دل انسان ها، آرمان رهایی و ظلم ستیزی، آرمانی برای آزادی...با فلسطین مهربان باشیم!
متاسفم امیر جان ولی من که نمیتونم! دشمنشون نیستم ولی دلم هم براشون نمیسوزه وقتی میشنوم حتی وقتی که از خونریزی می میرن هم حاضر نیستن خونی که از ایران فرستادن رو بزنن که " خون شیعه است" یا وقتی مزدورهای افراطی فلسطینی و لبنانی با باتوم و زره توی همین خیابونای تهرون به جون ملت میوفتن، و غیره!
ReplyDeleteسخته امیرحسین! علیرغم اینکه اونها الان تا حد زیادی دارن تاوان بی حساب کاری پدرهاشون رو پس میدن که همه زمینهاشون رو فروختن به یهودی ها وبعد افتادن به صرافت که کل مملکت رفت، سخته بدونی داره پول نفت مملکتت میره پای سلاح برای دفاع از جون اونها، و جلوی چشمت، بچه های هموطنت، گرسنه، برهنه...
ReplyDeleteشاید اگر این نطام حاکم ما دست از سر فلسطین برمی داشت، این دو ملت، دوستان خوبی می شدند، حالا اما، انها از ما متنفرند که دارند هزینه امنیت ما را می دهند، و ما از آنها، که هزینه ما از جیب خودمان می رود. بد روزگاری است! بد!
نخیر..ولی فعلن که ملت خودمون اینطور زیر مشت و لگد رژیم و همپیمانای اونور آبیشون هستن، لزومی نمیبینم ازشون دفاع کنم، حالا میخواد ملت فلسطین باشه یا لبنان یا ونزوئلا یا روسیه و چین! ضمنن امیرجان، توی این سیستمی که اگر یکیو جلوی چشات بکشن هم فردا میارنش پای تلویزیون که نمرده، چی رو میشه ثابت کرد؟؟
ReplyDeleteیه فرق بزرگ دردناک داشتیم و داریم ...اونها یه عمریه در برابر بیگانه و غیر فلسطینی ایستادند و کتک خوردند و تجاوز شدند و غیره...ما در برابر خودمون اینجوری رودر رو و بی رحمانه ایستادیم...ایرانی بر ایرانی!
ReplyDeleteنمی تونم امیر ، نمی تونم .
ReplyDeleteوقتی دیدم که جوانها ی این شهر زیر مشت و لگد له شدن ، وقتی دیدم که تن اون پسره رو روی اسفالت کشیدن تا انداختن اش توی ون ، وقتی دیدم که ندا مرد ، ترانه مرد و بعد ما باید عزادار یک زن عرب می شدیم که در دادگاه مرد .
نمی تونم امیر ، نمی تونم
وقتی از محل کارم بر میگردم و اون خانمه که شاید همسن خودم باشه التماس میکنه که ازش خرید کنم و بعد هم میگه به خدا نیاز دارم ، مجبورم .
وقتی اون پسره که عقب افتاده است و حتی نمی تونه درست راه بره و کتاب دعا می فروشه در حالیکه اب دهنش همیشه از گوشه ی لبش کش اومده و روی شونه اش می ریزه .
نمی تونم امیر وقتی همه ی اینها را می بینم و حس میکنم که حق اینها یک جایی پایمال شده و در عوض به اون فلسطینی داده شده .
نمی تونم امیر و این اصلن دست خودم نیست .
به نظرم رها خیلی خوب دلیل را توضیح داده .
ReplyDeleteحقیقت یا منطقا درسته که اگر ما ضد خشونتیم ضد جنگیم و طرفدار آزادی و همین طور که انتظار داریم جنبش ما رو در همه دنیا به رسمیت و حقانیت بشناسن واسه یه فلسطیینی هم این مسئله باید صادق باشه. یعنی ما از خشونتی که اونجا می شه ابراز انزجار کنیم‘ از جنگی که هست و از تلاش برای رسیدن به آزادی اونا حمایت. اما فلسطین هم متاسفانه شده مثه مذهب. همون طور که مذهب رو حکومت به نفع خودش مصادره کرد و و یه حس نفرتی رو در مردم ایجاد کرده. حالا نسبت به فلسطین هم احساساتی برخورد می کنیم و می گیم چون مثلا خ...سنگش رو به سینه می زنه یکی دیگه می گه الهی از رو زمین ورداشته بشن!!
ReplyDeleteاما اگه بخوایم سوای دعواهای داخلی خودمون نگا کنیم اونا هم دارن واسه صلح و آزادی و عدالت مبارزه می کنن.
از سر بغضن لحكومت اينطوري شده اند همه.
ReplyDeleteموافقم كه بايد به انسانيت و حيثيتي كه ازشون داره لگدمال مي شه فكر كرد و همدرد بود. حالا رويه ي دولت و حكومت و ... در قبالشون هر چي مي خواد باشه...
امیر حسین عزیز
ReplyDeleteمن نوعی گارد بگیرم یا نگیرم چه فرقی میکنه مهم اینه که تا جایی که لازمه این حکومت داره کمک نقدی و غیر نقدی میرسونه بهشون نوش جانشون اما کاش این حکومت به ما اجازه می داد خودمون تصمیم بگیریم کاش فلسطین علم عثمان نبود اون وقت من هم قلکم رو میشکستم و پولش را کمک می کردم به یک ان جی او مستقل تا خرج فلسطینی ها بشه
ای کاش ... ای کاش ... ای کاش
مردم قبل از انقلاب شاکی بودن که شاه با پول نفت ما کمک میکنه به اسرائیل برا کشتن برادرای مسلمونمون.
ReplyDeleteاین مردم رو نشون نرو. بپرس چی کار کردن که این مردم 180 درجه فکرشون عوض شده .
این همه جای دیگه تو دنیا هست که دارن برا آزادی میجنگن، این همه جای دیگه هست که توش نسل کشی میشه، این همه جای دیگه هست که مردمش دارن تلاش میکنن برای رهایی و ظلم ستیزی. این همه جای دیگه تو دنیا هست که برا آزادی جنگیدن، این همه جای دیگه هست که توش نسل کشی میشد، این همه جای دیگه هست که مردمش تلاش کردن برای رهایی و ظلم ستیزی.
از بین این همه چرا فلسطین شد آرمانی در دل انسانها ؟
مثلن (مثاله ها، فلسطین و افغانستان رو یکی نمیدونم) چرا افغانستان آرمان نشد؟ چرا افغانستانی ها هیچ وقت برامون عزیز نشدن مثل فلسطینیها
مردم قبل از انقلاب شاکی بودن که شاه با پول نفت ما کمک میکنه به اسرائیل برا کشتن برادرای مسلمونمون.
ReplyDeleteاین مردم رو نشون نرو. بپرس چی کار کردن که این مردم 180 درجه فکرشون عوض شده .
این همه جای دیگه تو دنیا هست که دارن برا آزادی میجنگن، این همه جای دیگه هست که توش نسل کشی میشه، این همه جای دیگه هست که مردمش دارن تلاش میکنن برای رهایی و ظلم ستیزی. این همه جای دیگه تو دنیا هست که برا آزادی جنگیدن، این همه جای دیگه هست که توش نسل کشی میشد، این همه جای دیگه هست که مردمش تلاش کردن برای رهایی و ظلم ستیزی.
از بین این همه چرا فلسطین شد آرمانی در دل انسانها ؟
مثلن (مثاله ها، فلسطین و افغانستان رو یکی نمیدونم) چرا افغانستان آرمان نشد؟ چرا افغانستانی ها هیچ وقت برامون عزیز نشدن مثل فلسطینیها
من وقتی اومدم اینجا خیلی سعی کردم که در مقابل قوم و کشوری جبهه نگیرم.. ولی باور کنید خیلی سخته در مقابل برخوردها یا بی اعتناییهای این قوم فلسطینی و اردنی خونسرد بود. قبلا یه طوری رو اعصاب بودن بس که قربون صدقه ا.ن. می رفتن، الان یه طوره دیگه. دی ماه پارسال تو همون اوج حمله اسرائیل به فلسطین، تو میدون این شهر نه چندان بزرگ (که فقط حدود 1 میلیون نفر جمعیت داره) چند تا تجمع برگزار شد که کلی از عربها و آمریکایی ها شرکت کردن. من هم که رفتم برای همدردی بود، اون موقع اصلا برام مهم نبود که اینایی که دارن کشته میشن عربن یا مسلمونن یا سنی... ولی بعد که ما تو شهر و دانشگاه 4 تا تجمع گذاشتیم، دریغ از یکی از همون دوستان فلسطینی یا مصری یا ...! تنها عربی که اومد یکی از عربستانیهای شیعه بود که به ایران هم سفر کرده بود. بقیه دوستان من هم همین تجربه رو داشتن، یعنی بر خلاف بسیاری از بچه های غیر ایرانی که مدام از اوضاع می پرسیدن، عربها انگار نه انگار!! این همه از قبل کشور ما میخورن ولی به شدت رفتار ضد ایرانی دارن. یکی از دوستان میگه عربها به ایران بی توجهن چون اینجا درگیری بین خودمونه، یعنی دولت داره مردم رو میکشه... کلا طوری
ReplyDeleteادامه: کلا طوری شده که من هم اینجا بعد از این ماجرا همون حس ضد فلسطین ستیزی رو پیدا کردم که اتفاقا حالا شدیدتر هم شده!
ReplyDeleteدوتا شعار تو روزای قبل از انتخابات پدر مردمو در اورد.
ReplyDelete1-نه غزه نه لبنان فقط مردم ایران
2-مرگ بر طالبان چه کابل چه تهران
همین و دیگر هیچ!
تاریخ فلسطین را خوب می دانم نه از زبان به قول معروف رسانه های خودی!شکی نیست که غصب شده اند!غصب شده است!
ReplyDeleteپست قبلی تان عجیب هوش از سرم برد!
چرا ازشون بدم میاد؟ خیلی ساده چون فلسطین داره به قیمت ایران تموم میشه. مثالش هم یکی پول نفته. یکی بدنامیه ایرانه تو دنیا. یکی فرستادن سرباز واسه جنگ با اسرائیل تو بحبوحه جنگ ایران و عراق. اخرش هم که واسه صدام حسین اون عزاداری رو گرفتن.بازم بگم؟(:
ReplyDeleteخودم هم خیلی به این بیزاری از فلسطین فکر کردم. یه مقدارش حتما از لج حکومته. ولی باور کن اگه 500 نفرشون یه جا جمع می شدن واسه دفاع از ملت ایران نظرم عوض می شد. قبول که همه مردم فلسطین حزب الله و عواملش نیستن ولی از اونجایی که هیچ حرکتی هم واسه دفاع از مردم ایران نمی کنن معنیش اینه که جمیعا! نمک به حرومند و حاضرند واسه حفظ منافعشون هر بلایی سر مردم ایران بیاد ولی ا.ن بمونه که ازشون دفاع کنه. و این معنیش دشمنی با منه.
ولی حتی اگر ایرانی هم نبودم بازم واسه به اصطلاح بازپس گیری فلسطین کاری نمی کردم.
من اینو جاهای دیگه هم گفتم. من هم عقیده دارم که اسرائیل متجاوزه. ولی همه حرفم اینه که در طول چند هزار تاریخ بشریت فلسطینی ها اولین کسانی نیستن که بهشون ظلم شده. خدا می دونه تا الان چند دفعه مرزهای کشورها جا به جا شده. آخرش هم خلاصه یه جوری با هم کنار اومدن. 60 ساله که ای
یه سوال ساده: ملت مظلوم فلسطین تا حالا چه نوع همدردی معنوی در حق ملت ایران انجام داده ؟آن ها همان قدر بی تفاوتند نسبت به امروز ما که ملت شریف بورکینا فاسور.در طول جنگ وو بقیه بلا ها هم من چیزی از همدردی شان یادم نمی آید.دقیقن منظورم ملت فلسطینه .
ReplyDeleteبه نظر م محبت یک طرف یک روز خسته کننده می شه .
واقع بین باشیم می بینیم فلسطین آرمانی در دل بعضی انسان ها است و سرزمین موعود صیهون هم ارمانی در دل بعضی دیگر عده ی زیادی از مردم دنیا هم ارمان شان تمام شدن جنگ های قبیله ای تو افریقا- توقف گرم تر شدن کره ی زمین -آزادی بیان یا غذا برای بچه های گرسنه تو کره شمالی است .راستش به نظرم آرمان جهان شمول فقط اینه که جنگ اتمی راه نیفته .و البته ارمان ادم با حرف مردم عوض نمی شه ولی ممکنه آدم حرف بقیه را توهین به مقدسات قلمداد کنه و وا ویلا.
ارمان چیزیه که حاضری جدا از شعار دادن بابت کتک بخوری بابت اش لازم شد حق عضویت بدی و چون بودجه ی من یکی محدوده ترجیح می دهم یه ارمان در مورد آینده ی خودم داشته باشم
حساب سیاست سنجیدن منافع مشترک و همکاری های دو جانبه و پیشتبانی معنوی _لفظی_ و دشمن مشتر ک است.
کامنتم نصفه اومد:
ReplyDeleteداشتم می گفتم 60 ساله که این ملت خودشون و دنیا رو خفه کردن چون حاضر نیستن قبول کنن که بخشی از خاکشون رو از دست دادن اون هم در وهله اول (نمی گم همش) به خاطر پول و طمع. دیگران با جنگ سرزمین باختند این ها بدون جنگ. تنها تفاوت همینه.
برای همین من به سهم خودم از صلح دفاع می کنم و معتقدم حتی اگر یک دهم خاک فاسطین رو به عنوان کشور اون مردم بهشون برگردونن کاملا براشون کافیه.
یک دهم بدیهیه که مثاله. منظورم جسارتا این بود که دلیلی واسه اصرار برای باز پس گیری کل فلسطین نمی بینم.
ReplyDeleteبعد هم چون به نظر میاد جواب غزل رو به من هم دادی وبلاگ نویس جان،شکی درش نیست که درست می گی. منتها موضوع اینه:
اگر ملت فلسطین انقدر بزرگ و شریف نیست که به خاطر منافع ملت مظلوم ایران منافع خودش رو زیر پا بذاره ما چرا باید این کارو بکنیم؟آیا همدست دشمن من با هر توجیهی، دشمن من نیست؟
سلام امیرحسین می‌خواستم بدانم آیا امکانش هست ک من برخی مطالب سایتت رو با لینک به سایتت در وبلاگ خودم استفاده کنم؟
ReplyDeleteمن با این تشابه مخالفم تو فلسطین و اسرائیل اهالی یه کشور نیستن که هم رو میکشند. اتفاقات اونجا خیلی غیر انسانیه قبول اما هم وطن خود رو کشتن اصلا از جنس دیگه است. به دست کسی که قراره حافظ امنیتت باشه مورد تجاوز قرار گرفتن و ... قابل مقایسه نیست با اونچه بر اونها گذشته نه دو ماهش که حتی یک ساعتش رو هم نباید شبیه به اون شصت سال فرض کرد.
ReplyDeleteبه مستانه: اگر چه من معتقدم اون تجمع ها به هدف حمایت از سوی اعراب و ... نبوده و نباید حساب اونی که کشته شده تو لبنان و فلسطین یا داره مبارزه میکنه رو با حساب اینهای دیگه قاطی کرد اما من هم اینجا بحثهای لفظی شدیدی رو شاهد بودم که این دوستان لبنانی چیزی نمونده بود ما ایرانی ها رو کتک بزنن که چرا دارین میگین دولتتون تقلب کرده و ...
ReplyDeleteببخشید آنها خودشون را بگذارید جای ملت ایران .
ReplyDeleteخدا نکند ملت فلسطین در جایگاه ما قرار بگیرد و گرنه دوباره حماس و فتح مسلسل برمی دارند همدیگر را می کشند . برخلاف وضع ما اون جا همه ی طرف ها مسلح هستند .
می دونی امیر جون دوست داشتن و احترام گذاشتن و تحسین کردن کار دل ئه.
تصویر فلسطین فقط مردم مظلوم غزه نیستند قسمت زیادی از فلسطینی ها دارن در سایر نواحی خودمختار !! تحت ریاست محمود عباس زندگی روزمره شون را می کنند زندگی سختی است لابد.البته زندگی یک عده ای در ایران هم راحت نیست .به این گروه مدام در رسانه های رسمی ایران فحش داده می شود این ها یه روزی بانی و باعث انتفاضه بوده اند تا هواپپما ربایی و انفجار و ترور زندان هم برای ارمان شان جنگیدند .
به نظرم این گروه هم همون قدر فلسطینی هستند که بقیه و کلن به این نتیجه رسیده اند که روی هیچ دولت عربی و مسلمان خیلی نمی شود حساب کرد.نمی گویم خسته شده اند از جنگیدن ولی عاقبت می خواهند یک کشور داشته باشند
.من بعید می دانم در شرایط محاصره ی فعلی کسی بتواند کمک چشمگیری به فلسطینی ها بکند .
حاشیه قضیه ی لبنان البته بسیار متفاوت است.
امیر حسین جان
ReplyDeleteحرفم رو مستدل و بی اغراق زدم.به نظرم جواب حرف من که :
"اگر ملت فلسطین انقدر بزرگ و شریف نیست که به خاطر منافع ملت مظلوم ایران منافع خودش رو زیر پا بذاره ما چرا باید این کارو بکنیم؟آیا همدست دشمن من با هر توجیهی، دشمن من نیست؟"
این نیست:
خدا نکنه ترنم جان یه روز در موقعیت فلسطینی ها قرار بگیریم، اون وقت اگر زبانم لال در همان شرایط بودیم شاید بهتر بشه اون آدم ها رو درک کرد .
من درکشون کردم واسه همین هم حق رو به اسرائیل نمی دم. یه بار دیگه کامنتام رو بخون لطفا.پیشنهاد من صلحیه که توش یه کشور هم به فلسطینی ها بدن. همون جور که گفتم حتی صرف نظر از خشمی که ازشون دارم، باز از دید من هزینه دادن بیشتر برای بازپس گیری کل فلسطین بی معناست. این از این.
پرسیدی چرا از فلسطینی ها خشم داریم. جواب دادم. منتظر یه جواب کلی نبودم. حتی فرض کنیم ما انقدر ملت فداکاری هستیم که واسه یه ملت دیگه بی انتظار پاسخ متقابل هزینه می کنیم. حتی از منافع خودمون در بسیاری زمینه ها به خاطر اونا می گذریم. همونطور که تا الان لا اقل در مسائل مالی و سیاست بین الملل این طور بوده.اما یه نکته لاینحل می مونه. طبق صح
ببخشید من دارم طولانی مینویسم که نصفه میاد. میدونم کامنت دونی جای مقاله نوشتن نیست(: اینم بقیه اش:
ReplyDeleteطبق صحبت خودت تنها حکومتی که الان ازشون دفاع می کنه جمهوری اسلامیه و در نتیجه حاضر نیستند علیهش اعتراض کنن.باشه منطقیه ولی در نتیجه خشم لا اقل بخشی از ملت ایران طبیعی ترین عکس العملشونه. نمی تونن انتظار داشته باشن که خوشمون بیاد.
این چه آرمان رهایی و ظلم ستیزی هست که قراره روی ظلم و به بند کشیدن یه ملت دیگه و به بهای خفقان اونها بنا بشه؟
امیر حسین عزیز من اونا رو درک می کنم. واسه اینکه بدونی یکی مثل من چرا فلسطین ستیزه، با توجه به شرایط فعلی ایران جواب این سوال رو به من نه، به خودت بده:
آیا همدست دشمن من با هر توجیهی، دشمن من نیست؟
خب بذار یکی یکی بریم جلو. قبول داریم که به مردم ایران ظلم شده و خونشون ریخته شده یا نه؟ آیا قبول داریم که حکومت فعلی این ظلم رو انجام داده یا نه؟ آیا قبول داریم که ا.ن یکی از مسئولان اصلیه این جنایته یا نه؟
ReplyDeleteاگه اینا رو قبول نداری خب بحث ما دو تا بی فایده است یا لااقل یه بحث دامنه دار دیگه رو می طلبه.اگه جواب این سوالها مثبت باشه این حکومت و ا.ن دشمن مردم ایرانه. و ایضا هر کسی که نفعش در بقای این حکومته.و ایضا هر کسی که نفعش در طرفداری از ا.ن هست.
منکر این هستیم که فلسطینی ها علاقه مند جمهوری اسلامی و به خصوص انتخاب ا.ن به خاطر دفاع های آتشینش از مردم فلسطین بودن و هستن؟ و یادمون نره سبز یا غیر سبز مردمی که مردن در مخالفت با ا.ن مردن.
این هم بگم که این خشم و ناراحتی شامل فقط فلسطینی ها نمیشه. شامل یه شرکت منفعت طلب مثل نوکیا هم میشه. شامل همکارای چینی من که نفعشون تو موندن ایران تو این وضعیت هست و به خاطرش با ما بحث می کنن میشه. بذارین نون شب ما قطع نشه چینی ها برای من شبیه بذارین ما متحدمون رو برای باز پس گیری خاکمون داشته باشیم فلسطینی هاست. هر دو برای من یکیه. صد البته قیاس خاک و سرزمین با حقوق ماهانه م
البته قیاس خاک و سرزمین با حقوق ماهانه مع الفارقه. ولی منطق یکیه: نفع من در بقای این حکومت و نفع بیشترم در بودن ا.ن هست. حتی به قیمت خون مردم ایران.
ReplyDeleteمردم از چین و روسیه و نوکیا هم عصبانی هستن. شعار هم میدن. کسی هم نمیاد بگه چرا. فلسطین هم مثل اونها.
امیدوارم منظورم رو رسونده باشم.
حرف ام این بود که مردم فلسطین یک گروه منسجم و متحد نیستند .همان طور که اگر بگویم مردم ایران این را می خواهند کلی گویی نابه جایی است
ReplyDeleteدولت ایران به طور رسمی فقط از جناحی از ملت فلسطین -طرفدار جنگ مسلحانه -دفاع کرده است .گمان می کنم این جناح هم حساب اش را از بخشی از ملت ایران جدا کرده و به دولت ایران امیدوار است دولت ایران البته همداری می کند
بخش دیگری از ملت فلسطین هست که نه پولی می گیرد و نه کاری به کاری ملت ایران دارد.بود و نبود ما برای این دسته علی سویه است و البته منتی هم بر آن ها نداریم .ما بیخود خودمان را به آن ها می چسبانیم اکثریتی از ملت فلسطین نه کمکی از ایران دریافت می کنند نه دلشان به حال ما سوخته .
همان طور که مثلن ملت نیوزیلند
من این وسط آرمانی نمی بینم ملاحظات سیاسیه بیشتر.
یه سوالی ایا اصلن این درست است که وقتی در ایران گرسنه هست پول ملت ایران صرف گرسنه های جای دیگری شود من معتقد ام آدم برای دلسوزی هم الویت ذهنی- قلبی دارد. وقتی بچه ی ادم مرده باشد ادم برای مرگ خاله همسایه اشک نمی ریزد
به نظر فلسطین ستیزی نیست یه نوع بی تفاوتی است نه مثلن حمایت از اضرائیل
نفع هر دو در بقای این حکومته. یکی با کارهایی که از دستش بر میاد حمایتش می کنه اون یکی با سکوتش.
ReplyDeleteتو مواجهه کشورا و ملتها با ظلم به مردم ایران 3 تا حالت بیشتر وجود نداره:
- یا بودن ا.ن به ضررشونه.
- یا براشون فرقی نداره.
- یا به نفعشونه.
فلسطین تو دسته سومه.
ببین راستی یه چیزی به نظرم رسید. سوای موضوع فلسطین من دارم سعی می کنم درست بحث کردن رو تمرین کنم. داشتم فکر می کردم ما یه جایی رو از مبنا اشتباه شروع کردیم.
ReplyDeleteخود مردم فلسطین هم دو دسته هستن. یکی اونایی که با فتح موافقن و خواستار صلح با اسرائیل و برگردوندن اون به داخل مرزهایی هستن که سازمان ملل تعیین کرده. اینا پدرشون از این به شلوغ بازیای ج.ا در اومده.
اون یکی عده هم که خوب طرفداری حماس و غیره هستن که عقیده دارن حمایت ج.ا به نفعشونه.
می خوام بگم وقتی داریم می گیم فلسطین هر دو مون باید حواسمون به این نکته باشه. تویی که عقیده داری باید به آرمان فلسطین کمک کرد باید این آرمان و کمک رو تعریف کنی. کمک به کدوم یکیشون.من هم که می گم اینا نفعشون تو موندن ا.ن و ج.ا هست باید یادم باشه همه اینطوری فکر نمی کنن. تازه به بعضیا ضرر هم رسوندیم. گو اینکه من فکر می کنم اون عده ایشون هم که فکر می کنن ایران به نفعشون کار می کنه اشتباه می کنن.
با اینایی که گفتم کامنت قبلیم اینجوری میشه:
- اون فلسطینی هایی که نفعشون رو درست یا غلط در بقای ا.ن و ج.ا می دونن.
اه من الان کامنت غزل رو خوندم. خانومی یه جاهایی باهات هم نظرم.
ReplyDeleteاون کتابو نخوندم ولی کاملا قبول دارم که اگه فلسطینیا از همون اول می گفتن بیاین صلح کنیم اسرائیل لهشون می کرد. راجع به تاریخ اسرائیل هم کم نمی دونم. اگه یادت باشه تو کامنتم حتی نوشتم در وهله اول و نه همش(اونطور که خیلیها دوست دارن بگن و باور کنن)،فلسطینی ها سرزمینشونو به خاطر پول باختن (که به نظرم حتی یک وجبشم واقعا ننگینه و شاید رد پای تلاش برای پاک کردن این حقارت تو کشدار شدنه مبارزاتشون نقش داشته باشه، شاید) ولی میدونم تو بحبوحه پایان جنگ دوم انگلیس موذیانه شروع به کمک برای جابجایی صهیونیست ها کرد و از همون موقع اعراب کم کم بیدار شدن ولی دیگه کار زیادی از دستشون بر نمیومد.یعنی همش با پول شروع نشده.بگذریم.
ReplyDeleteمنتها خلاصه حرفم اینه: دیگه بسه. الان که به اینجا رسیده که می تونن یه قسمت از سرزمینشونو پس بگیرن توش با ارامش زندگی کنن جنگ و انتفاضه بسه. این دو تا کشور همسایه ان. یه روزی بالاخره باید کنار هم به ارامش برسن. بخوان یا نخوان اون یکی وجود داره.پس چه بهتر که انرزیشون رو به جای دست پیدا کردن به یه آرمان دست نیافتنی بذارن رو پس گرفتن هر آنچه حالا و امروز ممکن شده. به جای شعار ما می خوایم اسرائیل کلا از بین
به جای شعار ما می خوایم اسرائیل کلا از بین بره تلاش کنن که یه سرزمین مستقل داشته باشن و با عزت توش زندگی کنن.این مبارزات مثل یه منحنی با نقطه عطفش می مونه. تا یه جایی ادامه دادنش به نفعه. بعدش جز ضرر فایده ای نداره.
ReplyDeleteیاد جنگ ایران و عراق می افتم. حالا که این همه سال گذشته خیلی هامون فکر می کنیم بابا همون دو سال اول بس بود. لازم بود و کافی.برای ما برای عراقی ها برای منطقه به نفع هممون بود که همونجا تمومش کنیم. ما هم می خواستیم به کربلا برسیم. می خواستیم انتقام خون شهدا رو بگیریم.آخرش چی شد؟ رسیدیم به همون نقطه با کلی هزینه بیشتر. کدوم کشوری تونسته اون یکی رو واسه همیشه از صحنه روزگار محو کنه.(تو تاریخ معاصر)
مسلما اسرائیل نهایت سعیش رو می کنه که سهم بیشتری داشته باشه و تا اونجا که می تونه امتیاز بگیره. ولی به نظر من مدل برخورد فتح الان بیشتر از حماس نتیجه میده.
ReplyDeleteدر ثانی بخش عمده ای از فلسطینی ها معتقدن ج.ا و حماس با این کارا به ضررشون کار می کنه. ما که از اونا فلسطینی تر نیستیم.
واز بحث اصلی دور افتادیم. مساله من اصولا فلسطین نیست. ایران هست و منافعش.آرمان آزادی خواهی مردم ایران که بیشتر از 100 ساله ادامه داره واسه من تقدسش بی نهایت بیشتره.
اگر فلسطینی ها برای ما قدمی بر نمی دارن من هم دلیل نمی بینم این کارو کنم.
راستی گفتی مرزهای 1967. برای من اهمیتی نداره اگر کمتر هم باشه. همین الان کرانه باختری و غزه رو دارن. همینا رو محکم نگه دارن. به هر حال همونطور که گفتم مساله من مساحت کشور فلسطین و منافع اون نیست. صلح بله ولی متراژ زمین نه.
ReplyDeleteای بابا من چرا تیکه تیکه کامنتتو می بینم. مرکزیت قدسو الان دیدم.
ReplyDeleteاشکال نداره دوباره جواب بدم؟(:
مخلص کلام اینکه مرزهای 1967 و مرکزیت قدس از نظر من ملاک صلح نیست.
پ.ن: یواش بواش داریم از صفحه می ریم بیرون!
من جواب کامنتتو خصوصی دادم و توش تشکر کردم به خاطر بحثی که فکرمیکردم داره درست جلو میره. ولی چیزی رو که اون پایین نوشتی ندیده بودم و نمی تونم این با کنایه حرف زدنتو هضم کنم.دلیل من واسه مخالفت بخشی از فلسطینیها با حماس جنگیه که طرفدارای این دو گروه همین یکی دو ساله گذشته با هم داشتن. منظورم هم از نگه داشتن اونچه براشون مونده اینه که این راه حل به نظر من بهتره. حالا اگر چیز دیگه ای می خوان دیگه مساله من نیست که منافع ملیم رو بخوام به خاطرش به خطر بندازم.نظرم رو که می تونم بگم؟ حالا که اینطوری مینویسی بذار منم بگم تو هم لطفا واسشون نسخه نپیچ دوست عزیز من.و همینطور برای خرج منافع ایران در راه فلسطین که به جز خودت صاحبان دیگه ای هم داره.
ReplyDelete