هماغوشی با باد

زن،تنها نشسته روی صندلی ایوان خانه،باد می وزد میان موهایش،بی قرار است زن،بر می خیزد،رو به باد می ایستد و رب دوشامبرش را می گشاید،باد می پیچد میان تنش،می پیچد به تنش،آغوش باز می کند زن...باد با زن،زن با باد؛هماغوشی مقدس!

پی نوشت:سکانسی از فیلم پل های مدیسون کانتی