Friday, July 31, 2009

هماغوشی با باد

زن،تنها نشسته روی صندلی ایوان خانه،باد می وزد میان موهایش،بی قرار است زن،بر می خیزد،رو به باد می ایستد و رب دوشامبرش را می گشاید،باد می پیچد میان تنش،می پیچد به تنش،آغوش باز می کند زن...باد با زن،زن با باد؛هماغوشی مقدس!


پی نوشت:سکانسی از فیلم پل های مدیسون کانتی

3 comments:

  1. خوش به حال زن

    ReplyDelete
  2. وبلاگی در نقد حرف های فرهاد جعفری.

    ReplyDelete
  3. "به همین سادگی" یک جورایی مرا به یاد هیمن فیلم زیبا انداخت.

    ReplyDelete