خاکستری

روز ها طعم دارند:بعضی هایشان تلخند،بعضی شیرین،بعضی گس و بعضی هم یک جوری بی مزه اند انگار نه انگار که باید خاصیت و طعمی داشته باشند از خودشان...یک وقتهایی هست مثل امروز اما که هر چه روزت را مزه مزه میکنی طعمش را نمیفهمی،انگار روحت چشاییش را از دست داده است.چشاییم را از دست داده ام!

پی نوشت سانچویی:ارباب دقت کردی اوضاع جسمیت یه ذره غیر عادیه.تو دلت که صدای جغد میاد،روحت چشایی اش رو از دست داده...حتمن فردا میای میگی در جهار هاضمه ام کروکودیل دارم!چه خبرته ارباب؟