آخرین کاراکتر سینمایی که به هیجانم آورد ژوکر dark knight بود.نمیدونم حسم رو چطور توصیف کنم.یه جور رهایی،یه جور باری به هر جهت بودن محسور کننده،یه جور حس انتقام که تهش انگار داره میگه حالا که زندگی سیاهه بذارین با خلق تباهی ازش لذت ببریم...وقتی فیلم رو دیدم یادداشت کردم«یادم باشد بپرسم اگر کسی از ژوکر بیشتر از بت من خوشش آمد یعنی روان پزشک واجب است؟».این چند وقته کشف کردم فقط خودم نبودم که محو ژوکر شدم:ژوکر خلاق ژوکر شریر ژوکر بازیگوش ژوکر بی رحم!
پی نوشت١:اونجاهایی هست که داره قصه لبخند کذاییش رو تعریف میکنه و هر دفعه برای هر کس یه چیزی میگه،اونجاها رسمن من دیوونه ژوکر میشم
پی نوشت٢:اینجا تاریخچه ژوکر را برادر خواب بزرگ مرقوم فرموده و اینجا بامداد تونسته ارتباط خفن میان فوکو و ژوکر رو شهود کنه.خوندنین
ارباب شما تنها نبودی!ما هم به وجود اومدیم.اتفاقا یه اپیزود از پست ایندفعه ام بابت همین موضوع بود.
ReplyDeleteهیت لجر محشر بازی کرد:
http://fa.wikipedia.org/wiki/هیت_لجر
ارباب حقشه یه پست برای مرگ پل نیومن بزرگ بزنی.
ReplyDeleteنه ازاده جان غافلگیر نشدم.اولن فیلم رو چند وقت پیش دیدم و فیلمی نبود که نشه ازش چشم برداشت ثانین جذابیت نه در فیلم که در کاراکتر ژوکر بود
ReplyDeleteهمیجوری بیخودی: تکبـــــــــــــــــیر!
ReplyDeleteپس درست بعد از حمله مریخی ها غافلگیر شدی، آره؟! دیدی دیدنیها کم نیست من و تو کم دیدیم
ReplyDeleteمن که ندیدمش هنوز.فعلن تو پر چمداری!!!
ReplyDelete