Wednesday, March 12, 2008

پس انداز شادی

میدان ونک،حوالی ساعت ۸ شب.داشتم میرفتم سمت خانه که دیدم فیلم فروشی بساط کرده،نشستم پای خورجین فیلمهاش و دیدم هم «۴ماه و سه هفته و دو روز» را دارد که نخل طلای کن را برده و هم فیلم اسکاری برادران کوئن را.با ذوق و شوق تمام مسیر تا خانه را برنامه ریختم که کدامشان را زودتر ببینم و کدام یک بیشتر به دلم مینشیند.رسیدم خانه،کمی می زدم،حافظ خواندم و شاملو و مدام دیدن فیلم را عقب انداختم تا بوق سگ که خوابیدم...صبح داشتم با خودم فکر میکردم که چرا ندیدمشان؟چرا من خیلی وقتها با فیلم ها و کتاب های دلپذیر برایم همین کار را میکنم؟چیزی که به ذهنم رسیدم یکجور حساب پس انداز شادی بود انگار.پول پس انداز میکنی برای روز مبادا نه؟برای فردایی که شاید لازمت شود.اینجور ذخیره کردن شادی هم انگار حربه ناخوداگاه من است برای به تعویق انداختن لذت که مبادا روزی لازم شود و دستم از هیچ دستاویزی برای لااقل تظاهر به شادی خالی باشد...قصد دارم ترک این عادت کنم و بیاموزم که شادی ها را باید زود زود خرج کرد تا مکرر شوند!

16 comments:

  1. :) مکرر باد

    ReplyDelete
  2. پس انداز خوبیه داداش، زودم خرجش کن که چو فردا شود فکر فردا کنیم.
    تو پستت راجع به حضرت آقای مجید مجیدی برات کامنت گذاشتم که اگه جایی هست که بشه به مطلب دکتر سروش دسترسی پیدا کرد نشونی بده ماهم از این مِی بزنیم. اما جوابی ندادی ، خلاصه ممنون میشم اگه نشونی بدی.

    ReplyDelete
  3. ای جان بنده قربان این شادی ذخیره کردنتون بروم... مثل وقتی که آدم به آخر یک کتاب میرسه و یواش یواش می خونه که زود تموم نشه

    ReplyDelete
  4. هان ؟ من چرا از این پس اندازا نمی کنم پس ؟

    ReplyDelete
  5. نه جدن صبح که پاشدی اعصابت خورد نبود که ندیدیشون ؟
    اون همه هیجان داشتیا

    ReplyDelete
  6. نه جدن صبح که پاشدی اعصابت خورد نبود که ندیدیشون ؟
    اون همه هیجان داشتیا

    ReplyDelete
  7. به نظر من این فقط یه نوع عادته که تو نا خودآکاه لونه کرده.
    حالا برای کسانی که سعی می کنند به ناخوداگاهشون ارزش بدن این عادت ها بد جوری مزاحمت ایجاد میکنن.
    مثلا:
    یه درس ساده دانشگاهی رو گذاشته بودم واشه شب آخر میدونستم 2 ساعت بیشتر وقت نمی گیره. شب گذشت و گذشت و... ساعت 12 اومدم درسو شروع کنم. با خودم گفتم الان از درس لذت نمی برم! خوابیدم فردا رفتم سر جلسه درسی که با 2 ساعت می شد 17 - 18 گرفت رو شدم 12!
    این خوبه که نمی ذارم چیزی باعث شه من از لحظم لذت نبرم. ولی با یه عادت خوب می شد اون لحظه با درس لذت ببرم...

    ReplyDelete
  8. با دلیلی که کمی متفاوته میگم تصمیمتون کاملن صحیحه.
    اگه میخوای به کسی هدیه بدی همین الان این کارو بکن
    اگه میخوای به کسی بگی که دوستش داری همین الان این کار بکن
    اگه میخوای کسی رو به هر وسیله شاد کنی فرقی نمیکنه اون شخص خودتی یا دیگری ولی حتمن همین الان این کارو انجام بده
    شاید بعدن فرصت اونقدر نداشته باشیم که همه ی این کارا رو انجام بدیم.

    ReplyDelete
  9. اينجور مواقع خيلي ذوق الو مي شه آدم.
    مثل وقتي که يه عالمه شکلات کاکائو هديه مي گيري.

    ReplyDelete
  10. آدمهای مدرن که رشد کرده اند همراه تمدن و وسیع شده اند و چندبعدی ،همگی تفریحات مدرن هم دارند لاجرم. در تفریحشان هم هنر هست و هم یادگیری و هم کمی شادمانی(می گویم کمی چون متاسفانه سخت می گیرد جهان بر مردمان سخت کوش)
    و
    شما یک آدم کاملا مدرن و کاملا فهیم و وسیع هستی
    شادیهایت همیشه مکرر(هر چند که کوچکند اما شادی اصیلند)

    ReplyDelete
  11. ولی من این طوری به ماجرا نگاه نمیکنم.  خیلی وقتها خیلی کتابها و خیلی فیلمها  مدتها صبر میکنند تا من بخونمشون.  می دونی من حس می کنم دلم بهم می گه حالا وقتشه.  الان باید این کتاب رو بخونی.  مثل وقتی که می ری تو کتابفروشی و یه کتابی که نه اسم خودش رو شنیده نه نویسنده اش برات آشناست می خری فقط صرف این که حس کردی کتابه تو رو صدا می کنه.  برای من خوندن کتاب و دیدن فیلم هم همین‌طوره. باید منو صدا کنه.  

    ReplyDelete
  12. منهم این عادت به تعویق انداختن لذت رو با کتاب خوندن دارم،با کلی ذوق میرم 4تا کتاب ناب میخرم برای آخرهفته ولی به زحمت یکیشم ورق میزنم،ضمن اینکه هیچ کار مفیدی هم انجام نمیدم به جاش. من در مورد خودم میدونم که به همون دلیل اینجا و اکنونی نبودنمه که ناخودآگاه دارم شادیمو واسه ی لحظه ی بعد ذخیره میکنم!

    ReplyDelete
  13. خوش باشی همیشه..ایشالله تو سال جدید این پس انداز شادی ات روز به روز افزون تر!!‌باشه:)

    ReplyDelete
  14. امیر جان با این نوع پس اندازی که تو داری ،‌ دیدن فیلما هم واست می شه زلزله ... من نگران پس لرزه ها هستم
    ...
    در مورد انتخابات انصافاَ این اولین باریه که کلاَ حال و حوصله ی بحث و گپ و گفتمان رو نداشتم و ندارم ... فقط به تمام دوستان و خانواده و ... اعلام کردم که من می رم رای می دم ... هر کی خواست رای بده ... هر کی هم خواست رای نده ... سر جمع این بار هیچکدوم بهم ربط نداره ... رهستی به لیست اتلاف اصلاح طلبان ( یاران خاتمی ) هم رای می دم

    ReplyDelete
  15. این پس انداز شادی ها را بدجوری می فهمم رئییس! درست مثل وقتهایی که فسنجان داشتیم و من تند تند پلوها رو می خوردم تا نوبت برسه به فسنجانها که خالی خالی خدمتشان برسم!

    ReplyDelete
  16. دقيقا اين عادت نه چندان خوب رو دارم و تا اين لحظه متوجه اش نشده بودم!

    ReplyDelete