لینکش را آن کنار گذاشته ام اما به نظرم کافی نیست.این نوشته آذین را باید خواند،خیلی خواند و هزار بار فکر کرد به فضای خالی میان کلماتش...
پی نوشت:آن موقع که درپی دستیابی به عمق روحمان بودیم کسی یاداوری نکرد «بابا جان ها!اینطوری فقط شادی هایتان نیست که عمیق می شود،رنج هایتان،رنج هایتان هم پابه پای روحتان عمیق می شوند و چشم باز می کنی و می بینی عمق هر زخمی،بیشتر از چاه یوسف است»...هیچ کس این را به ما یاداوری نکرد!
من هم فقط به دنبال ایمانم می گردم... ایمانی که روز به روز غریبه تر می شه... باید برگردم.
ReplyDeleteممنون از این لینکی که گذاشتین، عالی بود
ReplyDeleteکاش می تونستیم همین قدر با ایمان و مطمئن باشیم
ReplyDeleteسلام . چرا گفته اند شیرین تر از عسل ترشی مجانی است؟
ReplyDeleteکاملا بی ربطانه : داداش امشب چه رئال کشونیه....
ReplyDeleteچاه یا چاله؟
ReplyDeleteعمق چاه یا چاله بودنش برای آدمی نسبی است
تنها اندک شادی های روزگار شاید مثه چینی بند زنی اندکی تو را نگه دارد و باز چاه و چاله ای دیگر
گاه از خود می پرسی آیا تاب تحمل اش را داری
آیا می توانی اینقدر تحمل کنی که اندک شادی ها آن را بند زنند... .
ایمان... باور...
اگه یادآوری می کردن دیگه دنبال عمیق روح تون نبودین؟
ReplyDeleteبودین...
ما گر ز سر بریده می ترسیدیم
ئر مجلس عاشقان نمی رقصیدیم..